Pagina's

dinsdag 29 mei 2012

Eine kleine Italienische



Vloeibaar Krupp-staal, Strauss, elektronische muziek, Bauhaus ....., jazeker Bianchi.
Van Claudio Spindel.

maandag 28 mei 2012

L'Eroica

Nog maar eens een filmpje.
Fabio signaleert enige Italiaanse passie bij de commentator.

maandag 21 mei 2012

Verkeersopstopping

De oplettende lezer heeft het al gemerkt.
Fabio is een beetje druk.
De leeftijd brengt keuze's met zich mee.
Na een glanzende wielercarriérre (weliswaar in de marge) moet er brood op de plank blijven komen.
Het opbouwen van de maatschappelijke carriérre heeft efkes prioriteit.
Er moeten puntjes op de i worden gezet.
Daarom verschijnen Fabio's avonturen tijdelijk in een lagere frequentie.

zondag 20 mei 2012

Maten




'Gotver, laat staan, kom hier!
Gregor, Rolf! Die zwarte daar jat m'n fiets. Kom op, d'r achteraan.
Pak 'm. John, sta niet te kijken man, rennen!
Zo winnen we nooit wat.'

Fabio fietste in 1986 voor Murella-Fanini.
Samen met Gregor Braun, Rolf Sorensen en John Eustice.
Veel winnen deden ze niet.

De fietsendief heette Tracy Marrow en werd later een bekend gangsta-rapper.
Inmiddels heeft hij zijn leven gebeterd en vangt zelf boeven in New York.


vrijdag 18 mei 2012

HY Teambus

Fabio heeft altijd wat met busjes gehad.
Kampeerbusjes, een Teambus zo U wilt.
Onlangs heeft hij, zoals U weet, na goed overleg met Mrs Farelli
(en De Sponsor Die Uit Marketingtechnische Overwegingen Zijn Naam Nog Niet Bekend Maakt),
een VW bus ter beschikking gekregen.

Dit heuglijk feit had reeds eerder de revue kunnen passeren.
Een Teambus dan, niet persé eentje uit Wolfsburg.
Tien, twaalt jaar geleden had Fabio een HY-bus zien staan.
Op D'n Ouwe Peel, Helenaveen voor de niet-ingewijden.
Voor 'n prikkie maar dan moest er wel wat aan gebeuren.

Goed overleg met Mrs Farelli leidde tot Fabio's verbazing tot een akkoord.
De aanschaf was geen probleem mits het opknapwerk niet door Fabio gedaan zou worden.
Dat vond Fábio geen probleem met zijn drukke koersagenda.

Het is er helaas nooit van gekomen.
De volgende ochtend brandde de motor van de XM uit.
Waarop er als de wiedeweerga een andere luxe wagen gekocht moest worden.
Toen Fabio's hoofd er weer naar stond was de HY-bus verkocht.

Marino Lejarreta

Een tiental jaren geleden reed Fabio een Citroen XM.
Een zwarte diesel van de eerste generatie.
Trok traag.
Wel een mooie, ruime reiswagen.


Op zijn welverdiende vakantie was Fabio op enig moment in Torla, Huesca.
Noord Spanje dus.
De camping was vrijwel midden in het dorpje.
Aan de rivier, de Rio Ara.

De toegang naar/van de camping was steil. Erg steil.
Zo steil dat de XM met grote moeite boven kwam.
Zoveel moeite dat Mrs Farelli er dan niet in durfde.
Ze was bang dat de XM van de bult af zou vallen.
Niet dattie dat deej.
Zeker niet, de XM kwam altijd boven.
In z'n eigen tempo.

In Torla was ook een café.
Er waren er meer maar dit café was speciaal.
Het café hing vol met wielrenfoto's.
En dan vooral van Marino Lejaretta.


Met handtekeningen.
En met Marino en de cafébaas.
Een truitje.
Fabio ging d'r graag een glaasje drinken met Mrs Farelli.

Marino reed viermaal in één jaar alledrie de grote Ronde's.
Met mooie uitslagen ook nog.
Hij had een grote motor en kwam uiteindelijk altijd boven.
Gisteren werd hij 55 jr.
De XM leeft niet meer.



maandag 14 mei 2012

Kaarsje bij De Heilige Eik (Moergestel III)



Fabio had 't gisteren nog niet over het bezoek aan De Heilige Eik.
Bij Oirschot.
Aldaar zou het Peleton met Ridders van Staal de Mariakapel bezoeken.
D'r zou begin 15e eeuw stroomopwaarts een Mariabeeldje aangespoeld zijn in de Beerse.
De boeren en herders daar, die zetten 't in 'n holle eik en gingen er regelmatig bidden.
Toen werd dat beeldje op enig moment in de kerk van Middel- of Oostelbeers gezet.
En stond de volgende morgen weer pontificaal in de eik.
Ze hebben 't nog 'ns geprobeerd maar het beeldje liet zich duidelijk niet alles gezeggen.
Daarop is d'r maar een houten kapel gebouwd bij de eik. De Kapel van de Heilige Eik.
Intussen is 't een stenen kapel.

En dan diende doar een kaarsje op te steken.
Zo gezegd, zo gedaan.
En Fabio war nie de innigste.


Misselijke muggen daar trouwens in het bos bij Maria.
Fabio moet geregeld krabben.
Hattie mar 'n laang boks an moete doen.

Klaus/Peter Thaler

Vandaag 63 jaar geworden.
Goed op de weg en in het veld.
Werd beroepsrenner na de Olympische Spelen 1976.
Waar hij gedeklasseerd werd wegens het hinderen van Fons de Wolf.



Grossierde in Nationale titels veldrijden, was daarin tweemaal wereldkampioen.
Droeg geel voor Peter Post in de Tour en won twee keer een Touretappe.
In de Vuelta werd hij eenmaal derde met een ritzege.
Herzlichen Gluckwunsch!

zondag 13 mei 2012

Prelude, finale en 'n beetje van wat er tusseninzit (Moergestel II)

Fabio wou op tijd de deur uit zijn vandaag.
Vanwege dattie inmiddels een twijfelachtige reputatie heeft opgebouwd.
Op 't nipperke of net te laat.
Sterker nog, hoe vroeger dattie aanrijdt, hoe later dattie d'r is.
Nou was ditmaal optijdkomen door nieuw materiaal 'n makkie.
Uit marketingoverwegingen houden we de sponsor 'n tijdje geheim.
En 't mag duidelijk zijn dat de investering dik terugbetaald wordt.
Wel wil Fabio kwijt dat 't niet de Rabobank is.



In Moergestel hebben ze 't een en ander afgezet.
Maar neffe de kerk is nog een mooi plekske vrij.
Laang boks of korte boks?
Die van Brooks heeft dat probleem niet.
Hij kan z'n sokken misschien omlaag stropen, dat wel.


Fabio maakt er mouwstukken van met korte broek.
We zien wel.
Bij Den Boogaard is 't een drukte van belang.
Fietskes keuren, handjes geven aan bekenden en 'n goei bakske koffie.
En dan wachten op 't startschot.


Uiteindelijk heeft het peleton in drie etappes de omgeving van Moergestel onveilig gemaakt.
Bijzonder was dat 't peleton groeide.
Normaal gesproken zie je na 'n aantal viaducten van de 1e categorie steeds minder volk om je heen.
Nou nie. Het wiere d'r meer.
Nou zou dat te maken kunnen hebben met de worst.
De worst die de organisatie aan de zusterkes heeft geschonken.
Om goei weer af te smeken.
En 't werd in de loop van d'n dag heel wat beter te hebben. Worst werkt.
En 't zult en de spek, dat zou kunnen helpen.
En de geestelijke voeding, 't wijwater dat Meneer Pastoor rijkelijk uitstrooide.
Maar daar zal Fabio 't nog wel over hebben.
Waar dattie nou heen wil is dagge dan, asge kloar bent mit fietsen, dagge dan 'n biertje het verdiend.
En dan zit je rustig te genieten van een ontzettend lekker biertje,
bourgondisch zoals Brabanders geacht worden zich te gedragen,
dan wordt dit toetje op tafel getoverd.
Staal. Fabio heeft eraan geroken. Het is nieuwe, Brabantse lak.
In Moergestel makte wa mee ...
Een Campione del Mondo op tafel neffe 't bier.
Brabant ruikt 'n beetje naar Italië hier.


Goei zult en gebakken spek (Moergestel I)

Het war efkes slikken
Onaangekondigde dopingcontole
In de rij vur de ravitaillering
Gelukkig hatter niemes langs 't potje gepiest
En konnen we mit 'n gerust hart aan de zult en 't gebakken spek.

de aanzegging van de dopingcontrole in Moergestel

ravitaillering met fietsenstalling

Zeilberg Griendtsveenseweg/Beatrixstraat


Opa Farelli is naar Moergestel.
Voor de zegen van Meneer Pastoor.
Dan doe ik hier maar wat gedaan moet worden.

zaterdag 12 mei 2012

Augustus 1987

Het jaar van Stephen Roche.
De Ier had de Giro gewonnen,
Erik Breukink was 3e, Peter Winnen 8e en Johan van der Velde 9e.
Vroeger was alles beter.
Nou ja, in ieder geval de uitslagen van Nederlandse wielrenners.
Roche had ook de Tour op zak en zou over enkele weken wereldkampioen worden.
Lucho Herrera had eerder dat jaar verrassend de Vuelta gewonnen.
Mede dankzij de opgave van die andere Ier, Sean Kelly.
Sean stapte enkele dagen voor het einde af, wegens een blessure.
In het amarillo, een pijnlijke blessure...

Peter van de Laar had de vorm van zijn leven bij de NWB.
Hoewel Sjaak van Kessel net de Tweelandenkoers in Someren had gewonnen.
En eind mei de Omloop der Peel binnen had gehaald.
Diejen tijd dus.


Fabio had Zoon op de fiets gekregen.
Niet dat dat zoveel moeite kostte.
Het ging bijna vanzelf.
Een Berkers gekocht, broek en Nederlandse kampioenstrui,
en fietsen maar.
Het manneke fietste dapper mee met de grote mannen.
En Fabio was trots.

Bijna 25 jaar later,
De Giro wordt in ieder geval niet gewonnen door Alberto Contador.
En de Tour en de Vuelta, dat weten we nog niet.
De NWB bestaat niet meer,
maar Sjaak van Kessel blijft een beer.

Achterom bij Zoon is het kermis.
Het begint er wat op te lijken.


Mixed Emotions had in de zomer van 87 een echte Hit van de Kermiskoers.
You want love, Maria, Maria.
Brrr, dan doe Fabio het eerdere werk van Drafi Deutscher maar.

woensdag 9 mei 2012

Wouter Weylandt

27 september 1984 - 9 mei 2011

zondag 6 mei 2012

Hennes Junkermann

Begin jaren zestig, West-Duitsland.
Rudi Altig, Rolf Wolfshohl, Karl Heinz Kunde ..... én Hennes Junkermann.
De Schaduw.
Nooit kopman, altijd helper. Van Gaul, Van Looy, Altig, Bahamontes ...


Hennes maakte mooie uitslagen.
Hij was 4e en 5e in de Tour, 6e in de Giro en 7e in de Vuelta.
Won tweemaal de Ronde van Zwitserland.

Ronde van Zwitserland 1959
 © Keystone NZZ Online

Won zesdaagses met Klaus Bugdahl, Fritz Pfenninger, Rudy Altig en Peter Post.
Op de baan meerdere Nationale en Europese Kampioenschappen.
Driemaal Nationaal Kampioen op de weg.
Hij was professional van 1955 t/m 1973.
Hennes wordt vandaag 78 jaar.

Uit Fabio's Billy

Doordat Fabio 'n stukske had geschreven met Cor Wals d'r in.
Daarom dacht ie aan dit boek.
Veelgebruikt naslagwerk.
Zeker voordat ie bevriend raakte met Mr Google.

Ondertitel: van Jaap Eden tot Joop Zoetemelk.
Dan weet je het wel.
Eerste (en enige?) druk van 1980.

Cor Wals' bijnaam was De Slingerplant.
Géén woord over WO II of de SS.
Een boek wat doet wat het belooft.
Een Eeuw Nederlandse Wielersport.

Gino Bartali

18 juli 1914 - 5 mei 2000

La Domenica del Corriere


Bartali en Coppi. Magni erachter. En daarachter weer Bevilacqua, Kübler en Robic.

Schuld en Boete

Fabio schreef al eerder over Jan van Hout.
Vandaag is zo´n dag dat we Jan gedenken.


Onze eerste werelduurrecordhouder, in Maasniel ja, overleed immers in het kamp.
Concentratiekamp Neuengamme, bij Hamburg.
Jan had een café in Eindhoven.
Zijn vrouw Anneke was een zus van de beroemde Eindhovense voetballer Jan Louwers.

Jan en Anneke

Toen Nederland werd bezet sloten Jan en Anneke ´t café.
Tappen voor de nazi´s, dat deden ze niet.
Samen gingen ze het verzet in.
Onderduikers helpen. Net als Bartali maar dan anders.
Een paar maanden voor de bevrijding werden Jan  en Anneke opgepakt.
Anneke overleefde het kamp.

Nou was d´r in diezelfde tijd ook nog Cor Wals.
Ook ´n goeie wielrenner en knap populair.


Wat hij achteraf vergooide op 20 juli 1941.
In het Olympisch stadion verscheen hij met twee hakenkruisen op z´n tricot.
Hij was dan ook lid van de SS.
Later vocht Cor aan het Duitse oostfront en werd nog kampbewaker.
In Neuengamme zou hij het van Hout en andere Nederlandse dwangarbeiders heel moeilijk hebben gemaakt.
Dat heeft Cor altijd ontkend en is ook niet bewezen.

Hij komt in 1952 vervroegd vrij.
En trouwt een paar jaar later met Anneke van Hout!
Waarmee hij het zich niet makkelijker maakte.
Dat werd niet begrepen.
En Anneke kwam er beter mee weg dan Cor.
Uiteindelijk verhuist hij naar Lommel en voorziet in z´n onderhoud als marktkoopman.

Op 4 juli 2006 werd in Valkenburg een monument voor Jan van Hout onthuld.
Jan was namelijk eigenlijk van Valkenburg.
Anneke onthulde het samen met Bernard Hinault.


Het leven is als een koers.
Sommige beslissingen blijken achteraf verkeerd.
En andere zijn wat moeilijk te begrijpen.
De winnaar heeft altijd gelijk, zeggen ze.
Maar als de streep wordt verlegd ...

donderdag 3 mei 2012

Willem de Wielrenner



Willem Koopman wordt vandaag 65 jr.
Niks bijzonders?
Toch wel.
Willem was Nederlands kampioen Elite op de sprint in 1967.
Vanwege amfetamine werd hem deze titel afgenomen.
En mocht hij niet naar de Olympische Spelen.
Twee jaar later werd hij Nederlands kampioen Amateurs op de tandem.
Na een carierre als handelaar in tweedehands auto's belandt hij uiteindelijk op straat.
Verslaafd en zwervend.
Op een roestige fiets met een krom stuur.
En een tijd op skeelers.
Er van overtuigd dat hij meer dan 10.000 km/u reed.
Na een gedwongen opname gaat het weer beter met Willem.


Hierboven een mooie documentaire over Willem van RTV Rijnmond.

woensdag 2 mei 2012

Irish Hot Chili Pepper

Peper in je reet, da's pas heet.
Stephen Roche gaf een interview aan bikeradar.com.


Stephen zit in een denktank van de UCI.
En hij vindt dat dingen anders moeten.
Hij ergert zich aan het duwen vanuit de ploegleiderswagen.
Met de bidonnekes, ja.
En dat 'n gevallen renner niet meteen opspringt om d'r achteraan te gaan.
Maar wacht tot hij door de auto's naar het peleton wordt gebracht.
En dat ze onprofessioneel met hun tricootjes helemaal open fietsen.
Het lijken wel voetballers.

Fabio vindt dat Roche gelijk heeft.
En die tricots gaan voortaan pas open als er zwaar wordt afgezien.
En dan alleen bergop.
Vanaf 35 graden Celsius.
Zo hoort het.
Die verrekese watjes.
Het lijken wel voetballers.

Retrorit Moergestel



Tis is nou zeker.
'T gi dur.
Fabio schreef d'r al irder over.
Meneer Pastoor het zinnen emmer tot de raand gevuld mi wijwatter.
En D'n Burger fietst mee.
Of dattie da ken combineren mit 't startschot da wit Fabio nog nie.
Mar zunne CDA politieker is normaal gesproken beweeglijk.
Nie gauw vur 'n gat gevange.


Hierboven 'n platje mit D'n Burger toentie nog reej vur Vogels.
Vur 'm Max van Kempen die vurrig joar 7 joar oud 100 kilometer achtermekaar fietste.
En natuurlijk Guus Moonen, die da al wa kirre 10.000 kilometer deej.

dinsdag 1 mei 2012

Bidonneke



Dit zou zomaar 'n bidonneke van Frédéric Vichot kunnen zijn.
Deze bidon is van 1985.
En dat was het meest succesvolle jaar van Frédéric.


Dit was 't truike wat ze toen aanhadden.
De mannen van Graaf Jean de Gribaldy.
En dat waren er nogal wat.


Sean Kelly, Eric Caritoux, de broertjes Guyot, Jean-Claude Leclerq, René Bittinger,
En Ollanders als Jean Habets, Fritske Pirard, Jacques van Meer en De Kneet.
Frédéric wordt vandaag 51 jr.
En met dat bidonneke wil Fabio helemaal niks zeggen.
Gewoon, 'n sgon bidonneke.