Pagina's

Henk Moonen

Soms is 't of d'n duvel d'r mee speult.
Gisteren bezorgt Tante Post Fabio's fel begeerde Vivo-truike.


Muug às 'n maai schrijft ie toch nog een stukske over die veul gelauwerde ploeg.
De volgende ochtend reageert Piet Gijsbers, ook al zo'n geweldige archivaris, net als Wiel Kuntzelaers,
Of dat Henk Moonen ook niet enkele jaartjes voor Vivo heeft gekoerst?

Natuurlijk heeft die dat.
Maar, gullie kent 'm, dat moet gecheckt en gevisualiseerd.

foto: wiel kuntzelaers
Tijdens diejen check blijkt dattie net, na een kort ziekbed, is overlejen.
Henk.
Henk Moonen.
In eerste instantie leek 't dattie gisteren was gestorven maar nadien bleek dattie d'r met Koningsdag vantussen is gepiept.
Vijf- en zestig jaren jong.
Verdikkeme nog an toe.

Laten we hier dan maar een klein monumentje voor 'm oprichten,
'n stukske schrijven.
Na dattie bij de NWB reed heeft ie ook nog bij de KNWU gerejen.
Bij Ruysdael-Verstappen met onder andere Wil de Vlam, Aldert Jongkind en Ton Zuiker.
Een jaartje met 'n privésponsor, Kroon-Hypro.
En in 1980 bij Elro Snacks-Rogelli, staand derde van links.


Intussen hattie al wat jaartjes samen met z'n broer een bedrijfke.
In eerste instantie vanuit de garage met de verhuur van twee hometrainers.


In 2013 bestond dat bedrijfke 40 jaar en was 't intussen bekend van TV.



Niet stilgezeten diejen mens.
Nou is 't ooit voor iedereen 'n tijd van goan, mèr 65 ...,, da's te jong.

foto: wiel kuntzelaers

19 juli 1949 - 27 april 2015

Henk Nijdam

26 september 1935 - 30 april 2009



woensdag 29 april 2015

Regiotruike

Topploegen, wie kent ze niet?
D'n Hollander denkt meteen aan Peter Post en Raleigh,
D'n Bels en D'n Italiaan heeft de keuze.
Molteni, Faema, Flandria, roept U maar.
Van die ploegen die de lakens uitdelen.


'Hè? Wa's dî nou wèr vûr ne waazel?'
Nou beste lezer, dit is géén waazel, nee geen flauwekul.
Fabio ziet die van boven de vijftig en van Limburg en de Peelstreek al driftig knikken.
'Krek Fabio, die van de Vivo, die wonnen álles.'
En járen lang.

Eind jaren zestig had Gerrit Hairwassers er voor de start al alle vertrouwen in,
'dè kûmp goe ...'.

foto: wiel kuntzelaers
Bart Solaro, Gerrit de Wit, Fons Steuten, ze reden in Vivo-geel.
En wonnen in dat truike.
Jac van Kessel, idem dito.
Hieronder na uitstekend voorbereidend werk van z'n broertje Mart.

foto: wiel kuntzelaers
Midden jaren tachtig werd 't Super in plaats van Vivo, net als de winkels.
En al die jaren was Wiel Kuntzelaers de ploegleider van dat clubke.
'Wie zegde gij?'


Die linkse hierboven, niet die lange, die hield 't korter vol.
De goeie man heeft ook nog een fantastische website,
momenteel onder reconstructie, maar 'dè kûmp goe ...'.

Gezien z'n leeftijd en domicilie (ja ja ...) is Fabio dus opgegroeid met de wielerploeg Vivo,
Kunt U zich voorstellen hoe content dattie nou is.


Net als Martien.

foto wiel kuntzelaers
Nou nog leren sprinten.

Antwan Tolhoek


Kleinzoon van Ko Tolhoek.


Zoon van Patrick Tolhoek.


Dan is Antwan niks meer dan logisch.
Vandaag 21 jaar.

dinsdag 28 april 2015

Arno Ottevanger

Rappe sprinter die in de loop van 1989 bij Panasonic aan de gang kon.


Hij won wat koersen in de USA maar Post gaf 'm geen contractverlenging voor 1990.
Arno liet zich niet gek maken en ging gewoon weer verder bij de amateurs.
Vandaag wordt ie 52 jaar.
Van Vught.


maandag 27 april 2015

Ge wit oit noit nie



Aan een draadje blijven hangen?


Met een ouwe tube opgetakeld?


Uitglijer gemaakt?

Nee, het zit zó.
Er viel een gaatje.
En dat moet dan dicht, niet?
Fabio zette aan,
zijn mega-dijen werden gevuld met zuurstofrijk bloed.
Erkentelijk hiervoor verwerden zij tot giga-turbodijen,
Robert Förstemann had 't nakijken.

foto: martijn krullaars
Nee, die deed niet mee,
het is een baanrenner,
maar het voorbeeld stimuleert het visueel voorstellingsvermogen.
Niet dat de trouwe frequente bezoeker van dit periodiek dat nodig heeft maar er zal zomaar eens iemand meekijken,
ge wît oit noit nie.


En toen gebeurde het.
Na zo'n dertig jaar trouwe dienst,
nooit horen klagen over de zware taak,
Fabio's giga turbo-dijenomspannende lycra gaf de pijp aan Maarten,
begaf het, zeg maar.


Een verhaal als dit is natuurlijk pas compleet als duidelijk wordt of het gat door Fabio werd gedicht.
Bloed, zweet en tranen werden vergoten,
huisvrouwen en jonge dienstmeisjes aan de rand van het parcours vielen welhaast in zwijm.

Het gat werd niet gedicht, laat dat duidelijk zijn.


Was dit wat de Gavia voor Johan was?
De Koppenberg voor Jesper?
Het ravijn voor Wim?
Het prikkeldraad voor Johnny?


Ge wit 't oit noit nie.


De fiets van en de zoon van

Gisteren was de fiets van z'n vader nog onderwerp van aandacht in de Paalse Plas Retro Toertocht.




Hier in Vlaanderen, de Ronde van 1987.
Krek, die van Jesper Skibby.


Maar daar gaar het nu niet om.
Mathieu Criquielion hing na vijf jaar profbestaan eind 2009 zíjn fiets,
toen een Granville trouwens,
aan de wilgen.

Zijn vader overleed afgelopen jaar.
Tien jaar geleden zag 't er nog allemaal anders uit.
D'n Papa was toen nog zijn ploegleider.



Vandaag 34 jaar.
De zoon van, de fiets nog net niet.

zondag 26 april 2015

Staf Van Gossum



Maakte ook nog deel uit van Rompelberg's sponsor-uitstapje, zittend rechts.


Vandaag 64 jaar en van Zichem.
Zichem?




zaterdag 25 april 2015

Alejandro Valverde


Vandaag 35 jaar en nog steeds iemand om rekening mee te houden.
Of gewoon, een winnaar.




vrijdag 24 april 2015

Rien van Horik

Je kunt er van denken wat je wilt van dat Koningshuis,
't zijn natuurlijk altijd 'n stelletje boeven geweest,
denk maar aan Johan van Oldenbarneveld.


Maar als er medailles gewonnen (moeten) worden kleurt Nederland oranje.


Eenmaal in 't jaar geven ze zelf medailles weg, nee, niet die van Bavaria, die van Oranje.
En dat was dit jaar dan vandaag.

foto: hein van bakel
Het moet wel vanwege zijn vele verdiensten voor de gemeenschap zijn, en dan speciaal de wielrennerij, dat Rien van Horik vandaag Lid van de Orde van Oranje Nassau is geworden.
Met zo'n medailleke staat ie d'r voortaan gekleurd op.


Proficiat Rien maar houd ze in de gaten,
ge weet hoe 't met Oldenbarneveld afliep.

Woar bliet de tijd

Vandaag d'n dag hebbe we 't noddig ûm vûrral ok trug te kieke.
Oggeschijnlik is d'n welvaart die we hebbe niet zat en misse we wa.
Zo van 'vruuger war alles bitter' en dan bedoelt Fabio gînne kruidendrank.


Ôk zoiets trouwens, een fles en 'n glas zèn gewoon nie mèr van steen.
Fabio duu natuurlik net zû hard mee mî die auw fietskes en wielrenklirre.
Mèr doar gûg 't nou efkes nie ovver.
Nou ja, eggelik wel.

Hij wou 't 's ovver die foto's hebbe die ovveral hange.
Tigge winkels en op huuk van stroate.
Elluk dûrp van 'n bitje stending hèt dè vort.
Zo ôk Deurze.

De platselukke Heemkundekring hèt al 'n twidde serie op de winkelroite gehange.
Te dûk zèn dè lege winkels, welvaart hè,
alles moet groeie want stilstoan is aachteroitgang....

En dè kan nie,
't kan nie altijd mèr dûrgoan.
Mèr nou haangt d'r in de Meulestroat deez foto.

foto: collectie corrie van kessel
Kiek, dan witte wèr woarûm dè trugkieke zo sgon is.
Goei plek vûr deez foto die stroat.
Mèr 'n paar honderd mèter weiterop, 't derde café, dè dan wîr wel, doar lag Zaal Van Moorsel.
Domicilie van DTS Deurne.
Tiggenovver d'n ingang van 't sportterrein, nou 't zwembad.


Nog 'n honderd mèter weiter war ooit de Deurnese zandbaan woar Driekske Althuizen z'n opponente 't stof zuur liet smake.
Mèr vûr die nou wel 's wille wete wie dètter op die foto stût,
de renners zèn van links noar rechts
Jan Keunen, Jan Aarts, Nico Brouwers, Piet van Bussel, Jac van Kessel, Noud Bankers en Leo Martens.
De bobo's, mèr dè heette toen nog nie zô, zèn Kareltje Dekker en Willem van der Heijden.
Mensen mî hart vûr DTS.

De foto is gemakt vanweges 't clubkampioenschap dè die manne dè joar, 1964, hajje behald.
Bekant 51 joar geleeje en nou hèngt de foto in 't dûrp.
Woar bliet de tijd.
An 'n leeg etalageruit.
Pruficiat nog manne!
Pak 'n kuukske.