Pagina's

zondag 31 maart 2019

Jef Coone

foto: piet gijsbers, wielerspiegel
Jef Coone rechts, na winst in Aalst, 1951.
Naast Jef de Italiaan A. Bachetti uit Rotterdam met 'n kleinere ruiker bloemen, tweede.
De uitslag van de linker lopende renner is helaas niet bekend maar als je zo statig één en twéé links kunt laten liggen moet er meer in het vat hebben gezeten.


Jef reed in 1954 de Vredeskoers en werd 50e in de einduitslag.
Een jaar later werd hij beroepsrenner, weliswaar naast 'n gewone baan.
De dienstplicht stak ook 'n spaak in het wiel.
Wat overigens een vreemde uitdrukking is,
roet in het eten gooien lijkt passender, juist bij wielrennen.


Het start allemaal wat moeizaam maar in 1958 eindigt Jef als 12e in de Ronde van Nederland.
Bovenstaand ploegje is samengesteld voor de Ronde van Sardinië met als achterliggend plan de Giro.
Dat lukt niet, lees hier meer, maar Jef rijdt met Hein van Breenen als enige de Sardeense Ronde uit.
Rik van Looy won voor de eerste keer en zou dat drie jaar later en weer drie jaar later nog eens doen.
Die tweede keer van Rik II had Jef z'n licentie al ingeleverd, centjes verdienen was noodzakelijk.
Enkele jaren later werd hij weer amateur.
Hieronder tussen Jan Gisbers en Paultje Konings, links Frans van Sambeek.

foto: archief theo buiting
Jef Coone:
Eindhoven 31 maart 1934 - Riethoven 3 mei 2002,
en vader van Patrick.

zaterdag 30 maart 2019

Van Bonanza


1972

Albert Fritz,
vandaag 72 jaar.

donderdag 28 maart 2019

Een Portret

Uitslagen alsof je op de fiets naar de koers moet, onregelmatige diensten draait en 'n keertje op vakantie bij 'n tante in Overijssel bent geweest.
Toen bij die tante was de hoofdpersoon van dit verhaaltje derde in de volgende opsomming.
1 Gerard Vianen, 2 Rini Wagtmans, 4 Henk Vogels (de latere sr), 5 Harm Ottenbros.
Waarna Matje Gerrits, Jo van Seggelen, Ted Blom, Johnny Brouwer, Leen Poortvliet, Jan Gisbers, Jan Bols en ga zo maar door volgen.
André van Middelkoop had eigenlijk bij de eerste drie moeten staan, want in de kopgroep met Vianen en Wagtmans, maar die trapte zijn pignon stuk en kwam ten val.
Een halve minuut na de kopgroep was onderstaande meneer de rapste en zoals verslaggever Ben Zomerdijk aangaf, die derde plek kwam 'm door knap werk zeker toe.

foto: hein van bakel

Christ Hoedelmans, want daarover hebben we het hier, begon als zovelen bij de NWB.
In 1963 start hij bij de junioren en gaat datzelfde jaar over naar de amateurs.

2e renner van links, clubkampioen met dts in 1964
In '64 en '65 wint hij regelmatig zijn koersen en stapt in '66 over naar de amateurs van de KNWU.
Op 3 april van dat jaar wint Christ de Bavaria Ronde van Helmond.
Met als tweede op 40 meter Sjaak van Kessel ....
En 'n dikke maand later zal ie wel bij die tante in Overijssel zijn geweest want hij wordt derde in de Ronde van Overijssel. Wat ook meteen de eerste en de laatste Fabio bekende uitslag is waar je niet heen fietst als je nog moet koersen.
In juni wordt hij twiddes in de Avond Vierdaagse van Eindhoven, medio september twiddes in Horst met Jan Spetgens op 'n derde plek.

Het jaar erop wint Graham Webb de Ronde van Lieshout en Christ eindigt als 9e.
Op 11 juni in Weert eindigt hij als 9e achter de 8e, Sjaak van Kessel.
De Omloop van de Kempen wordt een week later gewonnen door Leo Duijndam, een actieve Christ behaalt de 10e plek.
Het weekend daarop wordt hij 13e in de Kersenronde, Mierlo.
Ben eerlijk, allemaal goed te befietsen vanuit Deurne.

In een eerder verhaaltje kwam het NK van 1968 op het circuit van Zandvoort ter sprake, een anekdote zogezegd.
Lees het hier maar eens na, het ondersteunt de stelling van hierboven. Als je ergens bent waar je nooit komt dien je keuzes te maken. En dat deed Christ.
Maar die mentaliteit heeft wel gevolgen voor de erelijst.
'Dat is dan maar zo' hoort Fabio 'm denken.

Er gaat nog een anekdote de ronde die wij U niet willen onthouden.
Het zal duidelijk zijn dat er enige concurrentie met Sjaak van Kessel was.
Wat jaartjes jonger, uit hetzelfde Deurne, uitkomend in dezelfde categorie en ook vrij rap.

Soms ontstijgen de premies en de prijzen het gebruikelijke, de custard-pudding, het tientje, de beker en de krans. Dan wordt een auto opgetuigd met eens strik en die is dan voor de winnaar.


Deze zal 't niet zijn geweest, sterker nog, dat kan helemaal niet want die was d'r toen nog niet.
Het zal wel meer zoiets zijn geweest en wat slechter in de lak.


Maakt niet uit, welkom in die dagen.
Zeker als de fiets het vervoermiddel is richting de koers.

Het verhaal gaat dat Christ en Sjaak sprintten voor de eerste plek, voor de auto, en dat Christ won.
Sjaak, behoorlijk gewend aan winst in de sprint, was het er niet mee eens en protesteerde bij de jury,
híj had gewonnen in plaats van Christ.
De jury liet zich echter niet vermurwen waarna Christ zich er mee ging moeien. Het was hem wel duidelijk, Sjaak had de spurt gewonnen en niet zo'n klein beetje ook, dat de jury dat niet gezien had ...
Of dit nou bij de KNWU of bij de NWB was vertelt de anekdote niet.
Hoe het afgelopen is ook niet.

Christ is later weer een tijdje bij de NWB gaan rijden en won daar zo wederom z'n ritjes.
Hieronder Christje in 1971.


Vorig jaar nog tegen gekomen op een omgebouwde mtb,
alsof een zomerse Sinterklaas op speed je tegemoet knalt,
hij was alweer achter Fabio toen deze zich realiseerde 'stik ...., Christje'.
Het is me 'n portret en vandaag wordt ie 78!

woensdag 27 maart 2019

Fartelli Speaks


Dat kroontje staat er toch al 'n eeuwigheid op?
Op de S-en, dat wel.
In ieder geval toen die van Swinkels nog met z'n drieën waren.


Maar het geheugen bedriegt.
Het kroontje staat er al 'n hele tijd niet meer op.


Het kroontje zal nou wel weer terugkomen,
en weer op de Swinkelsen.


De Koninklijke Swinckels,
Fabio is benieuwd naar 't truike.

Maxima schijnt 't morgen te presenteren, te showen,
ze heeft al wat gerepeteerd.


Of nie, Sjefke?


dinsdag 26 maart 2019

Het Menu van de Dag

foto: roger viollet, getty images
Menu van de Dag,
la Musette du Jour.

Joaquim Galera inspecteert de menukaart en lijkt content.
Of 't nou om die kwart kip of het totale menu gaat blijft vooralsnog onduidelijk.
Het is in de Tour en dat zien we behalve aan Evian, L'Equipe, de Peugeot en het bordje waarop dit staat ook aan Joaquim's truike.
Blauw met geel in plaats van geel met blauw.
Niet zeuren, dat grijs is blauw en dat witte is geel, gelooft U Fabio maar.
Destijds waren truikes als die van Jumbo-Visma nog ondenkbaar in de Tour.

ONCE fietste in 2003 nog in roze gehuld de Tour.
Geel was immers ondenkbaar, voorbehouden aan Le Maillot Jaune.
Maar soms zijn er van die eigenwijze renners ...
zoals hier Jalabert in de Tour van 1995.


Maar terug van de Spaanse blindenloterij naar de Spaanse limonade,
zie de musettes van de Spar.
Da's andere koek dan kleffe jelletjes.

foto: anefo


Joaquim Galera wordt vandaag 79 jaar.

maandag 25 maart 2019

Tilt, the sun ain't gonna shine anymore


Scott Walker:
9 januari 1943 - 25 maart 2019

Kommer en Kwel

Het wordt écht tijd dat het zonnetje zich weer wat meer laat zien.
Fabio verdrinkt vrijwel in treurnis, kommer en kwel.
Niet dat het allemaal zo'n ellende is,
maar 't blijft maar binnenkomen, hij ziet 't allemaal.


Zo is vandaag de geboortedag van Carlo Tonon,
geen drie maanden voor ondergetekende geboren en al bijna 22 jaar dood.
De snelle tellers onder U kwamen al tot de conclusie 'niet in het harnas ...'
Wellicht correct, volgens de letter van de wet.

Volgens Carlo's eega, Carmen stierf hij twaalf jaar eerder,
in de afdaling van de Joux Plane, in de Tour.
Op 18 juli 1984, de 19e etappe van La Plaine naar Morzine.
Tijdens deze afdaling kwam Carlo in botsing met een Zwitserse toeschouwer.

Of 't nu een overstekende toeschouwer was,
of dat ie op 'n brommer zat,
of dat ie op de fiets de Joux Plane van de andere zijde beklom,
daarover zijn de bronnen onduidelijk.

Dat 't een Zwitser was lijkt onbetwist.
Tonon was namelijk niet écht dood, hij was in coma.
En toen hij weken later uit coma kwam was hij rechts verlamd en kon amper praten.
Het werd allemaal wel wat beter maar Carlo zou de rest van zijn leven gehandicapt blijken.

Rechtszaken tegen de Tour de France en de Zwitserse aanstichter van het onheil volgden.
Het resultaat is echter beperkt,
een kleine financiële genoegdoening.
Tonon kan het niet loslaten en verhangt zich uiteindelijk op 17 juni 1996 in de schuur.

Elf maanden daarvoor, elf jaar na Carlo's val, ook op de 18e juli, maar dan die van 1995,
Fabio Casartelli valt in de afdaling van de Col de Portet d 'Aspet.
Fabio Casartelli sterft 'in het harnas', Carlo Tonon niet,
of toch wel? Te vroeg aan de meet, da's een feit.



Carlo Tonon:
25 maart 1955 - 17 juni 1996
Albert Megens schreef dit mooie gedicht.

donderdag 21 maart 2019

David Briggsen en Jan Jans(s)ens


Soms is 't ploeteren,
de modder zuigt je meedogenloos verder de prut in.
Op 'n ander moment glij je zalig zacht over diezelfde modder de goeie kant op.
Het cyclocross-parcours als metafoor voor het leven.

Dave Briggs, crosser uit de zestiger jaren, roept bij Fabio naadloos een andere associatie op,
muzikale om precies te zijn, Elvis Presley en Neil Young.
Blijkt uit nadere verkenning dat dit twee verschillende David Briggsen zijn.
Fabio heeft járen gedacht dat de producer van Neil Young


dezelfde was als de muzikant die bij Elvis speelde en op vrijwel elke plaat uit Nashville, oké overdreven, nemen we terug, maar toch wel erg vaak op platen uit die streek in de jaren zeventig meedeed. En ook nog bij totaal anderen als de Monkees, Todd Rundgren of Alice Cooper.


Hij had een band met de naam van het kengetal van de streek, de helft van het telefoonnummer wat gebeld kon worden als er een plaat moest worden opgenomen.


En dan blijkt er bij de Little River Band nog een te zitten en ook nog 'n Britse klassieke organist gaat getooid met dezelfde naam.
Zomaar op Fabio's bordje door 'n al jaren overleden cyclocrosser.

Nou zal Dave Briggs wel zo'n naam wezen als Jan Jansen.
Nee, niet die,


maar deze,


en deze, van de schoenen.


Allemaal op 'n hoop, ziet d'r maar eens weg in te vinden.

Dave Briggs:
21 maart 1939 - 11 januari 2014

Leo Buyst



Winnaar van de Grote 1-Mei Prijs in Hoboken van 1955.

Leo Buyst:
9 juli 1932 - 18 maart 2019

maandag 18 maart 2019

The King of the Surf Guitar




Dick Dale:
4 mei 1937 - 16 maart 2019

zondag 17 maart 2019

Vijfentwintig gulden opslag


Albertus Geldermans, ook wel Ab genoemd.
Op weg naar de winst in Luik-Bastenaken-Luik, 1960.
De eerste Nederlander die La Doyenne op zijn naam schrijft.



Net daarvoor had ie ook al de Ronde van Duitsland gewonnen.
Mooi dat ie daarna van Geminiani 25 gulden in de week opslag kreeg.

Vandaag 84 jaar.

donderdag 14 maart 2019

Piet Franken


Niks Vrancken, Piet Franken is de naam.
Wás ...

foto: johan van gurp, de stem


Piet Franken.
Verdienstelijk amateur-wielrenner.
Werd tijdens een trainingsrit op de Canarische Eilanden aangereden en overleed enkele weken later in het ziekenhuis van Tilburg.


Piet werd ten grave gedragen door de leden van De Jonge Renner.

foto: johan van gurp, de stem
Piet Franken:
Oosterhout 15 januari 1949 - Tilburg 14 maart 1981

woensdag 13 maart 2019

Kay Werner Nielsen



Kay Werner was vooral aktief op de baan.
In 1951 werd hij derde op het WK individuele achtervolging, in 1953 tweede en in 1956 weer derde.
Was van 1948 tot 1961 nationaal kampioen in deze discipline, een echte specialist.

Reed 56 zesdaagsen en won er veertien waarvan acht samen met z'n landgenoot Palle Lykke.
Hieronder samen met Palle op een van de mooiste baanfoto's ooit.


Gestopt met fietsen werd Kay Werner bestuurslid en later voorzitter van de Deense wielerbond.

Kay Werner Nielsen:
28 mei 1921 - 13 maart 2014



dinsdag 12 maart 2019

Arty not farty

paul ordner
Louison Bobet:
12 maart 1925 - 13 maart 1983