 |
| mart aire |
donderdag 31 oktober 2019
De textiel geworden verzamelaars-blues
Raniero Gradi staat er niet bij.
En dat terwijl die vandaag jarig is.
Vergeef Fabio deze omissie, het heeft een reden.
Daar is ie dan, kijk maar eens goed.
Uw geoefende blik heeft op de linkerborst van Raniero iets bruins gesignaleerd.
Pane staat erbij,
'solo pane', gewoon brood. Geen onbestemd lapje vlees wat Fabio voorheen een tijdlang dacht.
Let niet op het kleurverschil, dat is de lichtval.
Er is nog een verschil met die vier van hierboven maar dat is lastig te zien zo.
Fabio steekt U een helpende lap toe.
De gekleurde banen op de buik van Gregor, Rolf en consorten zitten niet tegen mekaar.
En de detailwaarnemers in het bezit van goede ogen hebben reeds gezien dat op 't onderste truike niet 'America 1' staat wat op die van Raniero en het kwartet bovenaan wel het geval is.
De niet-kleurenblinde detailwaarnemer signaleerde al dat de kleurenbanen anders zijn, in ieder geval die van 't onderste truike.
Voor de oppervlakkige, globale scanners onder U zal Fabio nóg 'n helpende lap toesteken.
De sterren zijn anders, op de mouwen staat wel/niet 'selle s. marco', Berti Arredamenti mét en zonder Lucca, wel/geen hanttekening voor Fanini, bovenop de schouders wel/niet driemaal een logo, fineXtra of edilcimini op de rechterschouder, de halsboord heeft 'n andere sponsor ...
Pfff, Fanini!
En dan te weten dat die Vittoria halsboord ook nog voorkomt op de truikes zónder 'solo pane Buralli', sterker nog, Ton Merckx heeft er eentje met een blanco halsboord.
Fanini, de textiel geworden verzamelaars-blues.
Die met het broodje is de Giro-versie, dat lijkt wel zeker.
En die op de derde foto zal wel 'n latere replica wezen,
mede gezien het andere textiele materiaal. Wat U dan maar van Fabio moet aannemen.
Met z'n fiets is 't makkelijker, gewoon 'n Alan in Fanini-verpakking.
Raniero Gradi wordt vandaag 59 jaar.
Of dat hij ooit verschenen is in onderstaand truike is onbekend.
Het is nog maar de vraag of John en Gregor er ooit een wedstrijd mee hebben gereden.
dinsdag 29 oktober 2019
Piërrot Cuypers
Twee jaar prof bij Vermeer Thijs.
Reed nadien ook nog bij de Nederlandse wilde bond, de Limburgse bond, gewoon de NWB dus.
Hier op 't podium na de tweede maal winst in de Omloop van het Maasdal.
Kijk nou toch eens naar dat truike ...
 |
| foto: archief wiel kuntzelaers |
Theo van der Leeuw, drie jaar beroeps geweest, was tweede en Huub Greijmans derde.
Piërrot wordt vandaag 62 jaar.
Jack en wintermuts met wanten
Soms zit 't mee en soms zit 't tegen.
Gisterochtend vroeg was 't laatste het geval.
De derde zin stond oorspronkelijk in tegenwoordige i.p.v. verleden tijd.
Niet dat dit iets veranderde aan wat in Huize Farelli de pot schaftte,
laat staan dat keel, neus en oren normaal deden waarvoor ze zijn bedoeld.
En de zon scheen, niet dat de winterdip verdween.
'Heej Docus, op deez' manier is misschien een writer's block te omzeilen maar leuker wordt het er zo niet op!'
Allez, laat Fabio nou efkes z'n gang gaan.
Deze foto kwam maar niet op Fabio zinne computer terecht maar met enorme dank aan Wiel Kuntzelaers is dat inmiddels wél gelukt. Dat dit alles consequenties had voor de inhoud van 't stukske en vooral de foto zal U wel duidelijk zijn.
Jacobus de Mindere wordt de broer van Jezus genoemd maar dit moet niet te serieus worden genomen. Moeder Maria was immers maagd en één zoon, vooruit dan, maar nog één, dat gaat te ver. De Orthodoxe Kerk maakte er een halfbroer van, een zoon van Jozef uit 'n eerder huwelijk. De protestanten waren nog creatiever en maakten er een zoon van Maria en Jozef van ... Hoewel Luther en Calvijn, toch de uitvinders van die laatste christelijke variatie, daar nog anders over dachten.
Patroonheilige van de winkeliers, de marskramers, de pasteibakkers en de lakenbereiders, meer specifiek, die lakenbereiders, volders, die van wol vilt maakten. Waar door de hoedenmakers van De Meerdere dan weer dankbaar gebruik van werd gemaakt.
Is dit nou rondgebreid of niet?
In kruissteek,
Jacobus de Mindere werd van een tempel naar beneden gegooid en daarna doodgeslagen, met een volderstok.
Wie klaagt d'r nou nog over de kou?
Gisterochtend vroeg was 't laatste het geval.
De derde zin stond oorspronkelijk in tegenwoordige i.p.v. verleden tijd.
Niet dat dit iets veranderde aan wat in Huize Farelli de pot schaftte,
laat staan dat keel, neus en oren normaal deden waarvoor ze zijn bedoeld.
En de zon scheen, niet dat de winterdip verdween.
'Heej Docus, op deez' manier is misschien een writer's block te omzeilen maar leuker wordt het er zo niet op!'
Allez, laat Fabio nou efkes z'n gang gaan.
 |
| jack louwers |
Jacobus de Mindere wordt de broer van Jezus genoemd maar dit moet niet te serieus worden genomen. Moeder Maria was immers maagd en één zoon, vooruit dan, maar nog één, dat gaat te ver. De Orthodoxe Kerk maakte er een halfbroer van, een zoon van Jozef uit 'n eerder huwelijk. De protestanten waren nog creatiever en maakten er een zoon van Maria en Jozef van ... Hoewel Luther en Calvijn, toch de uitvinders van die laatste christelijke variatie, daar nog anders over dachten.
Patroonheilige van de winkeliers, de marskramers, de pasteibakkers en de lakenbereiders, meer specifiek, die lakenbereiders, volders, die van wol vilt maakten. Waar door de hoedenmakers van De Meerdere dan weer dankbaar gebruik van werd gemaakt.
Is dit nou rondgebreid of niet?
In kruissteek,
Jacobus de Mindere werd van een tempel naar beneden gegooid en daarna doodgeslagen, met een volderstok.
Wie klaagt d'r nou nog over de kou?
maandag 28 oktober 2019
Jack en winterpet
De klok is teruggezet, de eerste nachtvorst is geweest.
Of 't genoeg is voor spruitjes en boerenkool valt nog te bezien.
Vandaag stond er die andere gewone Hollandse pot op 't menu, bami met saté.
De keel is schor en pijnlijk, de neus moet regelmatig worden opgehaald, de oren klappen om de haverklap dicht. Toch schijnt het zonnetje zwak maar dapper.
Het zonlicht schreeuwt erom opgenomen te worden in de oogbol, de winterdip zucht.
Allez Jacobus,
doe d'r wat aan.
Jacobus de Meerdere is onder andere de patroonheilige van de hoedenmakers, de bont- en pelswerkers, de kousenmakers, de apothekers en de drogisten en wordt aanbeden tegen reuma en artritis. En vóór goed weer.
Het jack en de pet alvast maar eens uit de kast halen.
Of 't genoeg is voor spruitjes en boerenkool valt nog te bezien.
Vandaag stond er die andere gewone Hollandse pot op 't menu, bami met saté.
De keel is schor en pijnlijk, de neus moet regelmatig worden opgehaald, de oren klappen om de haverklap dicht. Toch schijnt het zonnetje zwak maar dapper.
Het zonlicht schreeuwt erom opgenomen te worden in de oogbol, de winterdip zucht.
Allez Jacobus,
doe d'r wat aan.
 |
| jac van kessel |
zondag 27 oktober 2019
zaterdag 26 oktober 2019
Strolling Bones
Wat dit nou weer voor flauwekul is?
Maar dat ziet U toch?
Een scheermesje, een miniatuurtje van Teka en 'n spuit gedrapeerd op 'n bedje Fiets.
De kenners herkennen Fabio's keukentafel.
Waar diens bordje enkele malen per dag staat.
En wat kreeg hij onlangs op z'n bordje?
Iets met fietsen in 'n blaadje, correct.
Inzoomen zegt U?
Een beetje dichterbij halen?
'Renners van Ti-Raleigh willen altijd winnen' en 'Keith Richards en Blaudzun vermaken zich uitstekend' ...
Neemt U van Fabio maar aan dat dit een klein deel van de inhoud van bovenstaande Fiets is.
En het gaat nu efkes over die onderste zin en dan met name die eerste naam.
Keith Richards.
Stoned vanaf het eerste uur en overleeft tot op heden de Dodenlijst die hij jaren volhardend aanvoerde.
Krek, d'n diejen.
Nou heeft Fabio in z'n jonge jaren ook wel z'n best gedaan om zich zo verdoofd mogelijk door het leven te slaan, van heroine en cocaine istie toch altijd mooi afgebleven.
En hij sloot nadien de edele wielersport van z'n nog jongere jaren weer in het hart, schoor zijn benen zelfs een tijdje.
Om dan vergeleken te worden met Keith ...
Hoewel 't 'm eigenlijk ook wel goed doet, hij voelt zich er toch wat vereerd mee.
Dat scheermes slaat niet op de geschoren benen van een jaar of dertig terug.
Het slaat op de reden van de fotookes in de Fiets.
De Tour der Ongeschoren Benen.
Waarin Fabio het genoegen had te mogen deelnemen.
Samen met nog wat retrorenners, wielertoeristen, oud-renners, zangers, cabaretiers, BN-ers en ook mensen die speciaal voor de gelegenheid hun haar hadden laten groeien.
Op hun benen wel te verstaan.
En nu de grote plaat.
Met dank aan Menno Grootjans/Fiets
vrijdag 25 oktober 2019
Mino Bariviera
De allereerste uitslag van Mino in De Wielersite is ook meteen een overwinning.
En 'n mooie.
Eerste in de eerste etappe van Závod Míru, de Vredeskoers, 1958.
Met op één seconde en de achtste plek Pietje Damen.
Die de derde etappe zou gaan winnen, de leiderstrui pakte en niet meer afgaf.
Waarmee hij tot op vandaag d'n dag de eerste en enige Nederlandse winnaar van de Vredeskoers zou worden. Hulde!
 |
| foto: archief theo buiting |
Beroepsrenner van 1961 tot 1968, zeven jaar.
Won intussen wel zesmaal een etappe in de Giro.
In 1963 drie, in 1964 één en in 1966 nog twee.
Een mooie score.
Hier wint ie z'n laatste.
Mooi dat 't ook de laatste etappe van de Giro dat jaar is.
Vendramino Bariviera:
25 oktober 1937 - 23 november 2001
woensdag 23 oktober 2019
Bravo Beat Breu
 |
| 1979 |
Een lange carrière volgde.
Vier jaar Cilo, twee jaar Carrera, diverse ploegen volgden tot Beat na 1995 stopte.
Won het Kampioenschap van Zürich, de Ronde van Zwitserland tweemaal, bergklassementen in de Ronde van Zwitserland en maar liefst viermaal in Romandië, etappes in de Tour, de Ronde van Zwitserland, de Ronde van Romandië, viermaal het Zwitsers klimkampioenschap, het NK op de weg en diverse ereplaatsen in de grote ronden.
De laatste jaren was hij vooral actief als cyclocrosser maar in 1990 eindigde hij nog als 42e in de Tour.
Als crosser won hij tweemaal de superprestige-cross in Zürich en werd tweemaal Zwitsers kampioen.
Geen kleine jongen, zeker als we ons realiseren hoeveel goed klimmers en crossers destijds Zwitserland herbergde.
En toen werd Beat presentator, komiek, clown.
Een eigen circus bleek dit jaar uiteindelijk iets te hoog gegrepen.
Al met al,
bravo Beat.
 |
| adam van bonanza |
Beat Breu wordt vandaag 62 jaar,
herzlichen Glückwunsch.
dinsdag 22 oktober 2019
Luis Silva, blueOn en albino's
Ook wel Luis Felipe Albino Silva.
Weinig albino aan zo op 't eerste, en tweede oog.
Bruin vooral.
Van het kleine profploegje uit de Algarve, Tavira.
Luis behaalde weinig aansprekende resultaten maar hield 't toch maar mooi elf jaar vol in het 'prof'peloton. En nu maakt hij trouwvideo's.
Leuk truike trouwens.
Deelde dat twee jaar met Paul Sneeboer,
hierboven ook nog zichtbaar met z'n blonde kuif.
Paul van blueOn,
onder meer fantastische broeken.
Luis Silva wordt vandaag 35 jaar.
BlueOn bestaat helaas niet meer.
En over albino's gesproken,
Johnny Winter is er ook alweer vijf jaar niet meer,
jonger broertje Edgar nog wel.
Weinig albino aan zo op 't eerste, en tweede oog.
Bruin vooral.
Van het kleine profploegje uit de Algarve, Tavira.
Luis behaalde weinig aansprekende resultaten maar hield 't toch maar mooi elf jaar vol in het 'prof'peloton. En nu maakt hij trouwvideo's.
Leuk truike trouwens.
Deelde dat twee jaar met Paul Sneeboer,
hierboven ook nog zichtbaar met z'n blonde kuif.
Paul van blueOn,
onder meer fantastische broeken.
Luis Silva wordt vandaag 35 jaar.
BlueOn bestaat helaas niet meer.
En over albino's gesproken,
Johnny Winter is er ook alweer vijf jaar niet meer,
jonger broertje Edgar nog wel.
vrijdag 18 oktober 2019
dinsdag 15 oktober 2019
De Gems van Abruzzo
Vito Taccone, de Gems van Abruzzo.
Klimmer uit de tijd dat die nog vlees op de botten hadden.
Dat moest ook wel met de fietsen en de wegen van toen.
Vito was 'n goeie.
In z'n debuutjaar bij de profs, 1961, won hij 'n etappe in de Giro, de bergtrui en de Ronde van Lombardije. Het jaar erop won hij in Piemonte en werd vierde in de Giro.
De Giro van 1963 was wel heel bijzonder, Vito won vijf etappes waarvan vier achter elkaar. Ook won hij weer het bergklassement.
Voor Salvarani werden een etappe in Romandië en de Tour gewonnen. Het was overigens de eerste en enige Tour voor Vito. Hij werd beschuldigd van gevaarlijk sprinten en dat leidde tot een handgemeen met Fernando Manzaneque.
Vito liet de Tour hierna voortaan links liggen.
In 1965 wint hij Milaan-Turijn en moet het bergklassement van de Giro aan Franco Bitossi laten.
Het is nog niet voorbij hoewel het gaandeweg toch wat minder wordt.
In '66 wint Taccone nog 'n rit in de Giro en in de Ronde van Zwitserland, tweede in de Tirreno.
Het jaar 1967 brengt een derde plek in de Tirreno.
In 1970 hangt hij, dertig inmiddels, z'n fiets aan de wilgen en gaat in zaken.
Likeuren bijvoorbeeld als deze Amaro Taccone.
En in kleding, sportkleding ook.
Hieronder zien we beide handel verenigd op 'n wielertruike.
In juni 2007 wordt hij, tezamen met elf anderen, gearresteerd door de Guardia di Finanza.
Taccone wordt beschuldigd van heling en merkendiefstal.
Hij ontkent stellig, ketent zich zelfs vast aan het gerechtshof.
De uiteindelijke uitspraak maakt Vito niet meer mee.
Zijn zoon vindt hem dood in bed,
een hartaanval deed 'm de das om.
De gemeenschap van Avezzano eerde zijn beroemde burger in 2012 postuum met een bronzen beeld op de Monte Salviano.
Twee jaar later werd het vernield door onverlaten, het corpus werd meegenomen, de fiets liet men liggen.
Enkele dagen later werd het corpus teruggevonden.
Restauratie heeft nog steeds niet plaatsgevonden.
Vito Taccone:
8 mei 1940 - 15 oktober 2007