Killing me softly

Een watje?
Asge maar genoeg middenoorontstèkinge hèt gehad dan witte ge 't te waarderen.
Zo hedde veul proat dè zû'n Alan-frame mèr 'n slappe bedoening is.
Tegelijk is 't vûr veul mense 't mist comfortabel frame woar ze oit op hebbe gefietst.
En vanweges dè echte mannen blijkbaar moete lijje dan bende 'n watje asge op n'n Alan valt.
Asge dan mèr zaacht valt, denkt Fabio dan bij z'n eige.

Goe verpakt angekomme vanuit Berlijn.
Dè is wel 's anders geweest, nie Rudy?

'Soms hedde 'n kussentje nodig, nie Rudy? Mèr wel bij de les blieve ....'

Krek, 't is dan toch sgon as ze 's dizze kaant op komme.
'T wier zachtjes an tijd.
Loate we mèr 's kieke wa't d'r onder al dè plèstiek zit.

Plèstiek. Carbonfiber.
Mèr dan wel van vruuger.
Gewoon n'n Alan mèr dan mî carbonne beùs in plats van alluminimum.
Wègt echt gîn fuck!
As 'n vûggelke in de vlucht.

Alan hèt ze nie uitgevonge mèr war wel d'n ûrste die ze in produksie braocht.
Giant claimde wa jaore d'rnao dè ze d'n ûrst betaalbare in produksie hajje.
'T is mèr waor ge blèj mî bent.

Veurlopig is Fabio blèj.
En of dattie d'r nou op gî fietse,
of dattie an de muur kûmt hange,
't is altijd goe.

Want wa is nou kunst hè?
'N vloerklîdje van Corneille?
'N sgon fietsfreem?
Plèstiek?
Ge zegt 't mèr.