ge kunt d'r ook mee lopen.
Er zijn zelfs historici die beweren dat de mens eerder liep dan dattie fietste.
Ha ha, ze verzinnen me toch wat.
Maar alle gekheid op 'n stokje,
Fabio loopt wel eens, sterker nog, hij wandelt wel 's een stukske.
Bij voorkeur op 'n manier dat 't wat oplevert.
Een aflaat of zo, ter vergeving van zijn zonden, overigens beperkt en gering van omvang.
Hierboven wordt door Paus Alexander VII een volle aflaat verleend aan de pelgrims naar Santiago de Compostela in het Heilig Jaar 1666.
Van Sienna was die, wittewel van de Strade Bianche, L'Eroica.
'Wa is 'n aflaat, loat stoan 'n volle, Fabio?'
Tja, da's lastig uit te leggen aan ongelovigen. Het komt er eigenlijk op neer dat bij 'n volle aflaat alle penitenties die nog open staan kwijtgescholden worden. Bij 'n gedeeltelijke aflaat zijn ze dat niet allemaal maar blijven d'r nog wat rekeningen open.
'Penitenties?'
God, gullie weet ook niks.
Simpel gezegd; hoe voorkom ik het vagevuur of verblijf ik er zo kort mogelijk.
En nou houdt Fabio d'r over op.
Hij, en de Mrs ook, wil wel 's naar Santiago de Compostela.
Ene keer op de fiets, zónder de Mrs,
andere keren te voet, mét de Mrs.
Het verhaal wil dat het ontzielde lichaam van Jacobus de Meerdere, één van de apostels, met een stenen bootje van Palestina afgedreven was naar Spanje en toen op 'n wat raadselachtige wijze begraven is in Santiago.
Dat begraven is dan raadselachtig, de rest niet.
Beschermheilige van Spanje geworden ook.
Nee, níet Sinterklaas, Sint Jacobus, Santiago op z'n Spaans.
En sindsdien gaan d'r van de hele wereld mensen naar Noord-Oost Spanje.
Via Camino's, zo heet dat.
Zelfs Jacobus zelluf gaat op zoek naar zichzelf zoals U hierboven ziet.
Kunt U zien aan dat schelpje op z'n hoed.
Op de achtergrond wordt ie trouwens onthoofd, 't is maar dagge 't weet.
En zoals 'n mens wat vaker moet fietsen om wat verder weg te komen,
zo moet ie ook wat vaker wandelen op wat verder vooruit te komen.
Zo waren de Mrs en Fabio afgelopen 1e Pinksterdag aan de wandel tussen Eijsden en Visé.
Een pelgrimswandeling, jazeker.
Kaarsje opgestoken vooraf, ge weet maar nooit waar 't goed voor is.
Blijken ze zomaar OLV van Lorette in Visé te hebben gemist.
En daarin zit 'n vergelijkbaar verhaal als dat van Jacobus.
In 1291 rukten de Turken op naar Palestina en brachten engelen het Heilig Huis waarin Maria werd geboren en Jezus leefde, op 'n wolk naar Dalmatië.
Daar gebeurden wat wonderen en mensen kwamen erop af om te bidden maar drie jaar later werd het Huis toch weer opgeladen door de engelen en wat verderop in Italië neergezet.
Om precies te zijn in Loreto bij Ancona.
En net zoals er van Colnago, Rossin, Bianchi en noem maar op, replica's worden gemaakt, of gewoonweg overgespoten neppers,
juist, zo verschenen er her en der in de katholieke wereld overal zo'n kapellekes.
In Santa Fé, Mexico staat 'n beroemde. Dichter bij huis in Venlo en Thorn ook maar dan wat simpeler, eenvoudiger en minder beroemd.
En in Visé dus.
 |
| het heilig huisje in de kapel in loreto |
De route zou na het plaatsnaambord direct links lopen naar die kapel maar mooi dat Fabio en de Mrs het eerste plaatsnaambord pas tegenkwamen toen ze langs de Maas Visé weer uitliepen.
Niet zo mooi dus.
Het valt overigens niet geheel uit te sluiten dat engelen de kapel van Visé op 'n wolk hebben getild en 'm weer ergens anders hebben gedropt.
Mocht U nou ergens een kapel tegenkomen die daar kortgeleden nog niet was dan hoort Fabio dat graag. De kans dat er dan een wonder is gebeurd is vrij groot, zodoende.
Toen ie 't spoor en de weg overstak naar het vernoemd plaatsnaambordje viel z'n oog hierop.
Hadden ze de Loretokapel gemist maar liep ie op 'n Camino naar Santiago de Compostela.
Wel de verkeerde kant op.
Terug naar Eijsden.
Maar of dat nou echt zo verkeerd was?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten