Strolling Bones

Wat dit nou weer voor flauwekul is?
Maar dat ziet U toch?
Een scheermesje, een miniatuurtje van Teka en 'n spuit gedrapeerd op 'n bedje Fiets.
De kenners herkennen Fabio's keukentafel.
Waar diens bordje enkele malen per dag staat.
En wat kreeg hij onlangs op z'n bordje?

Iets met fietsen in 'n blaadje, correct.
Inzoomen zegt U?
Een beetje dichterbij halen?

'Renners van Ti-Raleigh willen altijd winnen' en 'Keith Richards en Blaudzun vermaken zich uitstekend' ...
Neemt U van Fabio maar aan dat dit een klein deel van de inhoud van bovenstaande Fiets is.
En het gaat nu efkes over die onderste zin en dan met name die eerste naam.
Keith Richards.
Stoned vanaf het eerste uur en overleeft tot op heden de Dodenlijst die hij jaren volhardend aanvoerde.



Krek, d'n diejen.
Nou heeft Fabio in z'n jonge jaren ook wel z'n best gedaan om zich zo verdoofd mogelijk door het leven te slaan, van heroine en cocaine istie toch altijd mooi afgebleven.
En hij sloot nadien de edele wielersport van z'n nog jongere jaren weer in het hart, schoor zijn benen zelfs een tijdje.
Om dan vergeleken te worden met Keith ...
Hoewel 't 'm eigenlijk ook wel goed doet, hij voelt zich er toch wat vereerd mee.

Dat scheermes slaat niet op de geschoren benen van een jaar of dertig terug.
Het slaat op de reden van de fotookes in de Fiets.
De Tour der Ongeschoren Benen.
Waarin Fabio het genoegen had te mogen deelnemen.
Samen met nog wat retrorenners, wielertoeristen, oud-renners, zangers, cabaretiers, BN-ers en ook mensen die speciaal voor de gelegenheid hun haar hadden laten groeien.
Op hun benen wel te verstaan.

En nu de grote plaat.

Met dank aan Menno Grootjans/Fiets