Cussy en Morvan, juli 1960

Zondagochtend, na de mis. Het is broeierig, warm. De hitte blijft onder de bomen hangen. Mooi weer om te fietsen. Wat moet je anders als je 12 jaar bent en je woont achteraf in de Morvan?
De Tour de France is al een paar weken aan de gang.
Nencini, de Italiaan, heeft de gele trui.
Jules, het buurjongetje, denkt dat Roger Riviere de Tour de France gaat winnen. Hij heeft al drie etappes gewonnen en is werelduurrecordhouder. Voor de tweede maal. De Italiaan in Fabio kiest voor Nencini. Ook al woon ik dan in de Morvan, Italiaans bloed verloochent zich nooit.
In de afdaling naar Cussy heb ik Jules in mijn wiel. Ik voel dat hij me niet voorbijkomt. De scherpe bocht bij Faye snij ik goed aan. Zo komt hij me niet voorbij.
Een stukje verder kijk ik om. Ik hoor Jules niet meer hijgen. Waar is hij?

Jules heeft de bocht gemist en is rechtdoor de sloot ingeknald. Hij kreunt en ligt er raar bij.
Jules zal voortaan altijd wielen onder zijn kont hebben. Maar geen fiets. Hij blijft er vrolijk bij.
Bijna 50 jaar later vindt een Nederlandse campingboer de restanten van Jules' fiets in de sloot. Hij hangt nu aan de muur van de schuur.

Op zondag 10 juli 1960 daalt Gastone Nencini met Roger Riviere in zijn wiel de Col de Perjuret af. Riviere is de gedoodverfde opvolger van Anquetil en zal wel vier Tour de Frances gaan winnen.
Riviere mist de bocht en beland vijftien meter lager in een greppel. Hij heeft zijn rug gebroken.
Riviere zal nooit de Tour de France winnen en sterft met 40 jaar aan kanker.