Door de polder

Fabio woont in De Peel. Vroeger was dat vrijwel helemaal moeras.
Daar is nog maar weinig van over. Gelukkig gaat het met dat beetje wel vrij goed.
De mensen haalden hier vroeger turf vandaan. Ze staken turf.
Klot zoals ze bij ons zeggen.

Met turf werd het fornuis gestookt. En dat gaf warmte en je kon d'r op koken en bakken.
Uiteindelijk zijn de ouwe wielrenners uit De Peel er allemaal groot mee geworden.
Ne bitje ne lompe noemen ze hier nog altijd " uit de klot getrokken"....
Misschien zou dat in Belgie 'n Flandrien geweest zijn.

Maar toen kwam de grootschalige turfstekerij en ook nog de ontginning.
Daarom is er nou bar weinig meer van over. Van dat moeras.
Maar wel veel ontginningswegen. Lange smalle wegen door de polder. Met weinig verkeer want d'r woont vrijwel niemand. Maar als d'r wat doorkomt kan 't een tractor, ne trekker, zijn. Of zo'n groot ding, ne kombijn of zo. Zeker met 't maiskneuzen zit d'r wat van dat spul op de weg.

Maar vandaag niet. Het was een hele mooie zonnige herfstdag. Fabio maakte een mooi rondje over rustige wegen en passeerde tweemaal het Defensiekanaaltje.

Dat heet zo omdat het in de Tweede Wereldoorlog een stukske van een verdedigingslinie door De Peel was. Er liggen ook allemaal kazematten langs. Asge goed kijkt op de foto ziede d'r achteraan, bij diejen boom, ene liggen. Niet dat dat geholpen heeft in de oorlog. D'n Mof had vliegtuigen en daar hadden ze niet aan gedacht toendertijd.
Maar langs het Defensiekanaaltje is het goed crossen, met d'n MTB of d'n cyclocrosser. Ook nog in het verlengde ervan, het Deurnese Kanaal.
In Helmond zeggen ze dan " 't Knaal", maar daar bedoelen ze een ander kanaal mee.

Goed, genoeg geluld. Fabio kruipt an de kachel. Geen turf meer, da nie.
Ziede 'm al zitten tussen de muur en de radiator?