Jo van Seggelen

Een goei twee weken geleden kwam Fabio weer eens door Budel-Schoot.
Van Achel af, bij de Achelse Kluis enen Trappist gedronken.

Een groot winkelpand links, leeg.
Te huur of te koop, daar wil Fabio efkes vanaf wezen.
Met grote letters bovenop de winkel: Jo van Seggelen.

Jo van Seggelen ...
Midden- en eindjarenzestig gevoelens worden wakker gekeken.
De winkel moet al jaren leeg staan.
Jo is z'n nering alweer zo'n 6 jaar geleden gestopt.

Jo werd profwielrenner in 1967.
Bij Willem II Gazelle. Daar zaten niet de minsten.
Jo de Roo, Peter Post, Rik van Looy, Julien Stevens en Harm Ottenbros.
Die laatste twee sprintten enkele jaren later nog om de wereldtitel.

Dat heeft Jo ook meerdere malen gedaan. En gewonnen.
Maar dat was later.
Jo was 'n hele goeie amateur.
Hij zou bij Caballero prof worden toen hij werd gevraagd daar efkes mee te wachten.
Door Joop Middelink, de bondscoach.
Dan konnie mee naar de Vredeskoers. En veul klassiekers rijden.
Dan liep ie daarna vanzelf binnen bij de grote ploegen.
Maar het liep anders.
De Vredeskoers werd de Ronde van België en daar moest hij Harry Steevens laten winnen.
Terwijl ie, Jo, in de leiderstrui reed.
Jo was de sigaar.
Mot met Middelink.
En hij werd dus boos prof bij Willem II.

Dat was ook niet zo'n succes.
Ton Vissers liet 'm eigenlijk geen belangrijke wedstrijden rijden.
Terwijl d'r brood op de plank moest want hij had een huis gekocht.
Na drie jaar stopte hij als beroepsrenner en begon een fietsenwinkel.

Maar hij heeft eigenlijk altijd gefietst.
En niet flauw ook.
Zo is hij NWB-recordhouder bij de wereldkampioenschappen van de veteranen.
In Sankt Johann.
Hij won ze driemaal, werd driemaal tweede en driemaal derde.


Hier met Jac van Kessel, ook zo'n NWB icoon én driemaal wereldkampioen

Een echte liefhebber.
En vandaag is hij jarig, 71.