Shit Spit

Het retrotochtje over de Utrechtse Heuvelrug was leuk. Erg leuk.
Er hing echter een onaangenaam staartje aan.
Fabio had voor het eerst sinds jaren weer eens met toeclips gereden.
Nieuwe schoenen moeten kopen natuurlijk.
De ouwe waren inmiddels te klein.
"Te klein? Hoezo Fabio? Vertel!"
Nou ja, als je ouder wordt zakken je voeten een beetje uit.
Met als resultaat grotere voeten. Voel je 'm?

En dan moeten de plaatjes gesteld worden.
"De plaatjes Fabio? Hadden die ouwe schoenen ook plaatjes?"
Jazeker, kijk maar eens.

Nou bleek al snel dat het rechtse plaatje niet goed vast zat. Eigenlijk was het al verschoven toen Fabio aanfietste.
Maar ja, eigenwijs. Niet efkes stoppen en opnieuw vastzetten. Nee, wachten tot de stop. Wat was het? Dertig kilometer of zo?
Het resultaat kennen we intussen.

Spit.
Die ouwe versleten rug van Fabio kan dat niet meer hebben.
Een paar kilometer fietsen met verkeerd afgestelde plaatjes. Hij had het kunnen weten.
Maar ja, eigenwijs.
De ploegarts heeft wat middeltjes voorgeschreven.
Toch maar even checken op de dopinglijst. Misschien nog onverwacht voordeel.