De helm van Kevelaer

Vandaag deed Fabio 'n tochtje met JJ.
De bedoeling was de crosser eens 'am Schwanz' te trekken.
Juist ja, JJ fietst graag over de grens.
Zo 'rund um' Kevelaer vaak.
Ditmaal ook.

Kevelaer.
Roemrucht pelgrimsoord.
En geliefd doel van zondagochtendritjes voor wielrenners.
Want, zoals JJ zegt, goede faciliteiten.

Gewoon goed, ja.
Fabio en JJ houden 't wel een beetje gezond.

Maar ja, d'r lag nogal wat sneeuw.
En ijs ook.
Niet dat dit deze dappere mannen tegen kan houden.
Nee, dat niet.
Maar ze maken wel andere keuzes.
Althans, JJ dan. Fabio volgt.
Niet te gek door bos en berg en dal.
Meer landweggetjes, al dan niet verhard.

Lekker fietsen, weinig ander verkeer.
Ook wel mooi is het kruisen van een paardendrafbaan.
'Pas op, paardenstel van rechts ...'
En tientallen niet meer als dusdanig in gebruik zijnde wapenbunkers.

Fabio is wel wat onder de indruk.
Zeker als hij bedenkt dat het geen wijwaterkwasten waren die er opgeslagen lagen.
Maar goed, terug naar Kevelaer.
Het is een mooi verhaal van de marskramer Hendrick Busman.
En best practisch zo'n beeld.

De kaarsenkapel wordt bezocht

met een blik links om de hoek.
Naar de krukken die niet meer nodig waren.
Want 'sta op en wandel' maar dan door Maria.

Maar wat is dan de betekenis van die fietshelm?
Niet meer nodig? Want dood?
Dat kan de bedoeling niet zijn.
JJ en Fabio houden het erop dat 't dank is voor nog-leven door de helm.
Mooi dagge Maria dan nog in de eer laat delen.