Peeltochtjes

De Peel trekt.
Drie dagen opeen over jaagpaden langs kanalen en kazematten.
Door helmgras en over de hei.
Fabio maakte 'n mix van bos- en weide-crossen en L'Eroica.
Want gravel genoeg her en der.
Pofwegen zeggen ze hier.
In de zomer dan.

Tussen Griendtsveen en Liessel crosst hij bij momenten door een oerwoud.
Sommige planten proberen 'm te bijten maar manhaftig slaat hij zich er doorheen.
Door de doornen geschramt maar staande, fietsend, gebleven doorkruist hij Peelresten.

In vroeger jaren trok hij er hier met vriendjes op uit.
Speelde hij Winnetou en Old Shatterhand.

Rih, 't paard was er niet bij.
Dat was immers van Kara Ben Nemsi,
die serie was wat minder populair.
Buurjongen Frans had wel een, bláuwe, Rih toentertijd.

De beesten die 'm vandaag d'n dag nastaren waren 'r toen ook niet.

Via de Helenavaart komt ie bij Betje's Has, langs 't Deurnes Kanaal.
Daar zwommen ze vroeger, in de zomer.
In de bosjes liet een plaatselijke 'schone' haar schatten aan de jongens zien.
Voor een kwartje.
Fabio heeft de schatten nooit gezien.
Hij had geen kwartje.

Dat heb je met Rooms-Katholieke jongetjes die voor een dubbeltje geboren zijn.
Vette pech.
Gelukkig heeft ie later 'de schaai' nog ingehaald.

Iets verderop ligt Evertje.
Daar werd ook gezwommen.
Soms zwommen ze van Betje's Has naar Evertje.
Niet te vaak want dat was niet goed voor fietsbenen.
Ene keer dreef er toen 'n dooi varken in 't kanaal.
Zo'n dingen gebeurden toen nog.
Nu niet meer.
Maar nou mag 'r niet meer gezwommen worden.
Da's niet gezond ...

Efkes na Evertje, bij de camping van Frerichs, sluiten de Helenavaart en 't Deurnes Kanaal aan op de Noordervaart.
Vandaar kan Fabio naar Nederweert fietsen langs 't kanaal.

Een mooi pad.
Deels verhard, deels 'L'Eroica'.
Niet dat ie dat altijd doet,
Bij de Kwakvorsch is ook nog het een en ander aan 'strade bianche'.
Zo zie je maar,
ge hoeft niet ver van huis om 't goe te hebben.