Toine kon goed leren, net als z'n oudere broer Louis.
Hulliejen pap stuurde ze naar de HBS met de bedoeling dat ze allebei burgemeester zouden worden.
Louis deej goe z'n best en werd burgemeester in Woensdrecht en later Rosmalen.
Toine deej 't anders.
Hij werd wielrenner. Sprinter vooral.
Viermaal won hij daarin het NK.
In 1929 werd hij wereldkampioen, na in 1923 2e en in 1926 3e te zijn geworden.
Op de Olympische Spelen in Amsterdam van 1928 won hij zilver.
Na het WK stopte hij omdat hij 't gehad had met vallen.
Hij nam een failliet autobedrijf in Bergen op Zoom over.
De Duitsers vorderden in WO II z'n auto's en Toine dook onder.
Voor d'n Mof wou hij niet werken.
Na de oorlog maakt hij er een mooi bedrijf van.
Ook ligt hij mede aan de basis van vliegbasis Woensdrecht.
'Ja ja, mèr wa hèt dè nou mi fietsen te maken Fabio?'
Weinig, maar wel met doorzettingsvermogen en weten wat je wil.
In 1964 wordt Toine door Jan Janssen overgehaald om weer te gaan fietsen.
Gentlemen-koersjes.
Dat doet ie weer even fanatiek als vroeger.
In 1966 valt ie op de wielerbaan in Dortmund op 't beton.
Schedelbasisfractuur.
Gevallen held.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten