Niets zo ondoorgrondelijk voor een man als de logica van een vrouw.
Fabio dus onverwijld naar de winkel toe.
En als ie dan toch in het dorp is maar meteen efkes scheerspul kopen.
Voor de baard natuurlijk. Nou ja, eigenlijk ertegen.
En waar valt z'n oog op?
Onmiddelijk penetreren beelden van Jan en Jacques zijn geest.
Ook 'n balpen komt voorbij.
Een blauwe.
Natuurlijk.
Er waren altijd van die gele krabbertjes,
om je benen mee te scheren.
Daar waagde je je Gilette of Schick niet aan.
Nooit heeft Fabio daar meer aan gedacht.
Tot zijn verbazing, zeg maar gerust verbijstering, blijken ze nog te bestaan.
Er is nog een markt voor de beenscherende wielrenner.
Of wellicht de mensensoort die geen vis eet na gedane arbeid.
Maar aan deze jongen is voorlopig geen Mach 3, Fusion of Wilkinson besteed.
Laat staan een programma van Boldking.
Fabio start voortaan de dag met Jan Janssen en Jacques Anquetil.
Gesoigneerd.
"BIC, de meest gegeten balpen" is even een slogan van het merk geweest. Ik heb ook beide nog, de krabbertjes als de pennen. We worden oud, Fabio.... Gelukkig.... :-)
BeantwoordenVerwijderen