Wekkers

De een heeft 'r moeite mee en draait zich nog eens om.
De ander staat 's morgens fluitend naast z'n bed.
Maar goed dat ze er zijn.
Wekkers.

Stel,
met wat maten fietste ge regelmatig een eind weg op zondagmorgen.
En dan is daar het moment dat het een échte club gaat worden.
Truikes en contributie en zo.
Dan hedde een naam nodig.

En dan noemde ge 'w eigen 'De Wekkers'.
Vanwege dat 't nogal eens voorkwam dat 't clubke de functie van de wekker op 't nachtkastje overnam.
'Hé, slaopkop, schèle neet! Ziede nie dè 't allaang tijd is. De boks an!'
Zoiets dus.

In 1973 was 't op de Walsberg zover.
Toer- en Wieler Club De Wekkers wordt opgericht.
Uitslapen op zondagmorgen is er niet meer bij.

1983

Of dat diejen bak met water d'r nog iets mee van doen heeft?
Fabio zou 't niet weten.
Zaal Van der Putten schenkt Bavaria en of dat nog iets met de kleur van de truikes van doen heeft?
Fabio heeft werkelijk geen idee.

Het clubke groeit en de truikes verslijten en worden soms ook gewoon te klein.
Laten we 't op krimpen in de was houden.

1998

Blauw-wit verdwijnt en geel, zwart en rood komen ervoor in de plaats.
Of dat iets met de uitbreiding van sponsoren te maken heeft?
Is Zaal Van der Putten tijdelijk over op de Jupiler?
Nee, 't zal die tweede sponsor wel zijn, Nooyen met een rood dak op z'n logo.
Mooi truikes trouwens. Achteraf.

2005

In 2005 wordt 't allemoal toch wel erg rood en geel.
Maar ja,

het tijdsbeeld hè. En we hadden die gele van Once nog maar net achter de rug.
Nou is 't misschien wel zo dat ze hier in Brabant, en Limburg ook wel, wat behoudend zijn.
Ze ... wij dus.
En wat is nou twee jaar helemaal?

Het is ergens ook wel wat gewaagd,
die switch van rood met geel naar geel met rood.
Het fietst waarschijnlijk net zo goed.
En Fabio zelf heeft ook nog zoiets in de kast liggen.
Nou ja, iets anders dan.

D'r moet 'r ergens ook nog ene van dezelfde sponsor met meer geel liggen.
Maar die kent ie nou efkes niet vinden.
Mooi truikes hoor, zoiets.
Maar dan wel voor op de Ferrari-rode Bianchi of op zo'n ouwe Alan.
Niet voor op 't carbon.

Dus gullie kunt 'w voorstellen dat Fabio blij was toen ie vernam dat De Wekkers weer aan 'n nieuw tenue toe waren.
Zo'n wielerclub kleurt toch een beetje 't dûrp en d'n buurt, zeg maar zo.
En voordat ge 't weet kriede d'r praot af.
Zo van 'die van Deurne' en in Meijel hebben ze trouwens ook al dat rood met geel.
En Ysselsteyn heeft ook al veul rood in hun fietspekske zitten.
Of dagge in de hel of 't vagevuur zit.
Terwijl dit wel De Peel is, net geen hemel op aarde.

Ze hadden d'r een heel spektakel voor bedacht.
Met een heuse (n'n echte betekent dè) KNWU-microfonist.
Gezien wat familiebanden en ge kunt 'r trouwens eigenlijk toch niet omheen, natuurlijk Rien van Horik.
Die is 't wel toevertrouwd om de zaak aan mekaar te breien.
Niet die truikes maar d'n aovend.

Na het gesprek met de voorzitter kan de show beginnen.
Het moet gezegd, ze weten 't wel spannend te maken die Wekkers.

Ja ..., ja ... Ja!
Doar hedde 'm dan.

Oom Rien vraagt vanalles aan neefje Yorick.
Krek, Yorick van Horik. Goeie naam! En hij kan ook stikkens hard fietsen.

Waarna het tijd is om 'n traantje weg te pinken.
Ruim veertig jaar wielergeschiedenis op één rek.

Allé, klopt, de foto laat niet alles zien,
de eerste dertig jaar kunde hier zien samen met 't nieuwe truike.

Afscheid van het rood en het geel.
Groen met zwart zal De Peel voortaan kleuren.
Waar doet dat nou weer aan denken?

'Man hou toch op! Wat maakt 't nou uit wat in wat voor kleurke ze rondfietsen? Af en toe bende gij ene echte zeikerd Farelli!'



Met dank aan Hein van Bakel die de vijf foto's vóór Belkin ter beschikking stelde.