Even Appeldorn bellen

Waaraan denkt 'n mens bij Apeldoorn?
Krek,
misschien aan Pieter en Margriet maar meer kans dattie denkt
'Even Apeldoorn bellen ...'
Reclame dus. Voor verzekeringen.
Hoewel ooit bleek dat 't betere reclame was voor Apeldoorn dan voor de verzekeringsmaatschappij in kwestie.

Mooie reclames.
Leuk. Je onthoud ze hoewel je vaak na 'n tijdje niet meer weet waar ze reclame voor maakten.
Was 't Liga bij die wielrenner die rechtdoor ging in de afdaling?
Hoe zat 't ook alweer met die auto achteruit in de afdaling?
Geen idee op dit moment.

Een bekende bierbrouwer uit het Zuiden des Lands
(Fabio moet op goan letten geleuft ie)
maakt met regelmaat opvallende reclame.
Nou ook weer.



En druk dat d'n Amerikaan zich d'r over maakt.
Een blad als Rolling Stone, ooit toch progressief,
maakt zich er flink druk over.
Of ze daar niet iets anders hebben om zich 'dikke zûk' over te maken.

Die van Lieshout (....), ze doen 't erom.
Als d'r geen reactie kwam, dán moesten ze Apeldoorn even bellen.

Maar genoeg geouwehoerd,
Apeldoorn.
Het zou op zich misschien nog mooi zijn om iets te doen met Pieter die in de garage piano speelt.
Voor Centraal Beheer dan, want die waren 't.
De verzekeringsmaatschappij, bedoelt Fabio.
'Apeldoorn Fabio!'
Oh ja,

Een onzer trouwe lezers maakte zo'n ritje wat we allemaal wel eens maken.
Of willen maken.
Van dromen zo ge wilt.

In dit geval Apeldoorn-Appeldorn-Apeldoorn.
Toch gauw een goei 150 kilometers schat Fabio zo.
En hij gedroeg zich zoals een wielrenner, eigenlijk iedereen, betaamt.
Na een geslaagde heenreis,
alvorens de terugtocht aan te gaan,
legde hij efkes contact met de oudste verzekeringsmaatschappij die we kennen.

Zeker niks minder betrouwbaar dan die van vandaag d'n dag.
Amen.