Sneuksel

In bepaalde kringen is het begrip 'sneukelen' sinds enige tijd nogal populair.
En nee, beste lezer, we hebben het hier niet over de potentiële klanten van Michel Montignac, Robert Atkins of Sonja Bakker.
O jee, o nee, dat kan helemaal niet, die eerste twee zijn reeds dood en begraven.

Nee, we spreken hier over verzamelaars.
En weer nee, niet over de knaagdieren die allerlei voedingswaren verzamelen voor de winter en de bergplaats vervolgens vergeten.
En ook niet over de menselijke variant welke met enige regelmaat Albert Heyn frequenteert.

Nee, elke gelijkenis met bovenstaande soort is louter toevallig en wordt bovendien ontkend.
Foei, schaam U voor de gedachte en vervoeg U voor een wijle in den hoek!

Nee, wij hebben het hier over een hoogstaande graad van beschaving,
de hoeders van cultuur-historisch besef, benul zo U wilt,
de dragers van verantwoordelijkheidsgevoel t.o.v. jongere generaties,
de beschermers van oude normen en waarden,
okee, wellicht de conservatoren, de ambassadeurs.

Mocht U zich in de onmiddellijke nabijheid van zulks een eminent exemplaar bevinden,
begrijp dat hij ruimte nodig heeft.
Geef hem deze ruimte, hij is onmisbaar voor de verbinding tussen verleden en toekomst.
Vandaag d'n dag in ieder geval.

In een klein dorpje in het zuiden des lands kwam de crème de la crème van dit gilde gisteren bij elkaar.
Met resultaat zoals zal blijken uit deze volledige willekeurige greep sneuksel.

Nogmaals, laten wij deze fine fleur de ruimte geven die zij behoeven.
Uw nageslacht zal U dankbaar zijn.