Fabio was efkes bidden bij de buren.
Met Mrs Farelli.
Te voet.
Heen en terug vanuit het witte stadje Thorn.
Thoear, zeggen ze daar.
Bekend van Stalen Ros-ritten in het voorjaar.
En de abdijkerk natuurlijk ook.
Die kerk werd gisteren bezichtigd.
Het stadje werd nog eens verkend.
Er werd een stukske richting Maaseik gefietst.
En de inwendige mens werd, op gepaste wijze natuurlijk, gezalfd.
Het was deze morgen daarom al wat later toen er werd gestart.
Met eerst een kopje koffie op 't terras.
Een wielerclub had de zon al grotendeels ingepikt.
Mooi fietskes tegen de muur ertegenover.
'Kun jij nou nooit eens ergens anders naar kijken?'
'Maar ik heb zonet toch nog naar jou gekeken lieve schat?'
Commentaar vanuit het ravitaillerende peleton, 'Kopen die'n handel?'.
Klonk bekend die tongval.
Nou moe, blijkt wielerclub 't Verzetje z'n jaarlijkse bedevaartsrit naar Thorn te hebben.
Van Deurne, ja!
Ge komt ze overal tegen.
D'r zit ergens 'n nest of zo.
Maar goed, na koffie en boodschap wandelen geblazen.
Pelgrimeren.
Door bos en door dal.
Door weide en moeras.
En altijd ergens wel een kruis of kapel.
En heiligen.
Het moet gezegd,
een heerlijke bedevaart.
De Willibrordusput in Aldeneik was het punt van ommekeer.
Weer een hele andere dan de Wilbertsput die Fabio goed kent.
Maar ja, Bels is dan ook buitenland hè. Dat Wodan daar ook kwam ...
Heidenen, 't is wat.
Over 'n paar weken naar Val Dieu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten