Brice Feillu

Bretagne.
Tot voor kort voor Fabio vooral de plek van  Hinault.
En foto's van vissersdorpjes en schaaldieren.
Uit het zilte nat.
Ook Keltisch, net als Galicië, dat wist ie ook nog wel.
Ooit geleerd van Bots.



Hans Sanders, Bonkie Bogaerts, ze zijn er niet meer.
Maar goed, Fabio was aan de wandel geweest op de Bretonse kusten.
En passant nog een steil klimmetje meegenomen op de fiets.
Maar dat mocht geen naam hebben.

Van daaruit, via Normandië, naar Varenberg gegaan.
De Tour.
Nou, komt ie daar de Gwenn-ha-du weer tegen.
'De Gwen-wa?'
De vlag, de Bretonse vlag. Een beetje fier op zichzelf zijn ze daar wel.
Met als gevolg dat je niet om die vlag heen kan.

En, in de Tour, deze keer ook niet.
Het leek wel of de tijden van de regionale ploegen herleefden.
Grote Bretonse vlaggen werden meegesjouwd.
Weer eens wat anders dan die Vlaamse Leeuw.

Want Bretagne Séché Environment heeft dit jaar een wildcard gekregen.
Voor het eerst sinds hun bestaan, sinds 2005.

Er werd wat verwacht van Brice Feillu.
Ja, die met broer Romain een jaartje bij Vacansoleil bivakkeerde.
En het jaar daarvoor de rit naar Andorra won.

Vandaag kunnen we zeggen dat het niet gelukt is.
Natuurlijk, we hebben 'm wel gezien.
Maar een rol van betekenis, nee.
Het zat er blijkbaar niet in.

En vandaag istie jarig, 29 wordt ie.
Niet vallen!