Je bent ergens.
Je oog valt op een herinnering.
En je wilt het.
Je neemt die herinnering.
Pelforth is een heel bekende,
Miko minder maar als je er Mercier bij denkt weer meer,
BIC is zo bekend dat de herinnering alweer bijna weg is.
Met Gitane kwam de roker wel eens in de problemen.
Een 's' is niet zo uitgesproken.
En in Spanje is dat KAS.
Van de naranja, sinaasappellimonade.
Prachtwielerploeg, jarenlang.
Herkenbare truikes,
krek, geel.
Federico Bahamontes, weliswaar kort maar wel tweemaal, Julio Jiménez, José Manuel Fuente, Miguel Maria Lasa, Acacio da Silva,
namen die klinken als een klok.
En dan komt Stephan Joho onder de kroonkurk vandaan.
Niks mis mee, had twee fantastische jaren bij KAS.
Won 17 keer.
Mooie etappes en kleinere rondes.
Vandaag 51 jaar die Stephan. Joho!
'Woarum hedde 't nie ovver Sean Kelly gehad, Fabio?'
'Dè kwaam nie zû goe uit.'
'Oh. En Lucien van Impe?'
'Nie màuwe gij!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten