Pagina's

zaterdag 3 januari 2015

Rondhangende Zandhazen

Je zou bijna zeggen 'Wie kent 't niet?'
Het Zandbos bij Deurne.
Prins Bernhard en Charlie Watts waren er te gast.



Oké, bij 't Hippies Centrum dan wel,
maar 't is niet meer dan logisch dat ze buiten efkes hebben staan pissen.
Toch?

Hebben ze nog geluk gehad.
Een eindje verderop, richting Helmond, daar stond vroeger 'n galg.



Een stukske voor 't kruisbeeld bij de Rakt.
Van Deurne af bekeken maar dat spreekt vanzelf.


Voor de mtb-ers en de crossers, waar je het Zandbos uitgaat als je naar Vlierden gaat.
Denkt d'r maar eens aan asge d'r voorbij rijdt.

Nou maakten ze 't vroeger niet zo bont dat wielrenners opgehangen werden.
Maar er heeft er toch met enige regelmaat iemand aangehangen.
En dan moest ie blijven hangen, ter leering ende vermaeck.
Doar worde nie vrolijk van,
van hange.
Zeker prinsgemalen, Stones en wielrenners niet.

Nee, dan kun je beter fietsen.
Vandaag d'n dag is 't er vaak een drukte van belang.
Mensen laten hun hond en kinderen uit,
ze rennen van hot naar her en weer terug naar de parkeerplaatsen.
Speeltoestellen zijn geplaatst en zelfs een heus kunstwerk.



Ziet 'r maar eens netjes door te komen met 'w fietske.
En met netjes bedoelt Fabio op de mtb-route al kuchend waarschuwend voor wandelaars en lopers.
Hopend dat de geest van Agostinho niet verschijnt in de gedaante van een loslopende hond.
Oké, we overdrijven misschien 'n beetje.
Maar, jongens en meisjes, er wás ooit een tijd,
toen was het Zandbos van de wielrenners.
Serieus waar!


Ze konden helemaal losgaan.
Bult op, bult af, zand, modder, afhankelijk van 't seizoen.
Niemand liep ze 'in de weeg'.
En dat rendeerde.
Want we zien hierboven klasbakken als Jo Martens, Frank van Bakel en Martien van Kessel.
Jo en Frank fietsten bij de KNWU, Martien (Keup, Kupke) won vooral bij de NWB.

Efkes voorstellen, we beginnen links.
Joke Martens, op de crossfiets in een truike van Arie den Hartog.
Dan Bert Pots, nog in z'n Ovis-outfit van wat jaartjes daarvoor.
Toen al retro die Bert. Of zuinig, dat zou ook kunnen,
Langs Bert z'n broer Leo.
Roodbaard.
Leo kaapte wel eens een ritje voor de neus van anderen weg.
Of dattie 'm daarom toen heeft laten staan weet Fabio niet.
Naast Leo, want 'langs' is geen goei Nederlands, zeg maar nog nét geen 'neven',
naast Leo staat een bedachtzaam type met bril, een beschouwer, een filosoof,
geen idee wie 't is.
Mocht U het weten reageer dan hieronder efkes, da's mooi voor de annalen.

Met blonde baard, Piet Hack.
D'r reden er toentertijd meer met 'n baard.
Winnen kon je er ook mee.


Achter Piet zien we Frank van Bakel,
een menneke nog maar toentertijd al aardig op dreef.
Boven Frank uit torent Christje Nelemans, pompon op z'n pet.
Christ had al aardig geleefd voordat ie ging fietsen.
Toch ging 't 'm goed af.
Zijn buurman kon er ook wat van,
die van de Vivo, Keup van Kessel.
Jongere broer van Jac.
Had ook een goeie sprint maar was beresterk in 't veld.
Een mooie 'leefpauze' in z'n fietsloopbaan gehad.
God en verbod kende ie nie.
Wat zou 't met Martien zijn geworden als ie dát niet had gedaan?
Dat vraagt Fabio zich wel 's af. Maar over tot de orde van de foto.
Voor Christ en Mart en naast Frank staat Ed van de Voort.
Ed Raket, de middelste van drie fietsende broers uit Someren.
Z'n jongere broertje Gerard probeert achter met rood-gele pet uit het beeld te ontsnappen.
Of let gewoon niet goed op, dat kan ook.
In blauw, deerde van rechts, met baard, alweer ja, Gerrit Ugen.
Een en al oog voor Pedro Hack, ook in 't blauw.
Van DTS, krek.
Deurne, Door Traing Sterk.


Die gast in 't paars, vest van TWC Oostrum,
dat zou zomaar een gast uit Noord Limburg kunnen zijn.
D'r kwamen er wel vaker van over de grens om in 't Zandbos te crossen.
Maar misschien is 't er wel gewoon n'n Brabander die zo'n trui van Oostrum heeft.
Wie 't weet mag 't, alweer, zeggen. Hieronder graag.
Helemaal rechts zien we, elegant als altijd, Nico Brouwers.
Oudere broer van Wil, die in dit periodiek de revue ook wel eens passeert.

Wat hebben ze toch jaren lekker gespeuld in 't bos.
Zandhazen in 't Zandbos.


Met dank aan Leo Pots en Hein van Bakel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten