En we noemen 'm Eddy

De Omloop,
de Omloop Het Volk toen nog,
van 1973.

Roger de Vlaeminck en Eddy Merckx zoals ze vaker fietsten,
met z'n tweeën.
Roger maakte 't Eddy niet makkelijk en andersom zal dat ook wel zo zijn.

Voorop, zoals eveneens niet ongebruikelijk.
Eddy won door achter Roger weg te sprinten.
Schrik niet van de beelden, het is oud materiaal.



Hoort Fabio U goed?
'Weggevertje?'

Roger heeft het later toegelicht.
Géén weggevertje, wél afspraak.
De Vlaeminck zat al tien kilometer voor de meet zo dood als een pier op de fiets.
Voor menigeen is 't efkes wennen maar ook op 'n Gios is dit mogelijk.

Eddy zou met gemak bij Roger weg hebben kunnen fietsen.
Maar dat deed die niet.
Roger had 'm gevraagd samen naar de meet te gaan.
En beloofd dan niet te sprinten.

Eddy vertrouwde Roger en misschien ook wel 'n beetje zijn eindschot.
Hij temporiseerde,
retardeerde,
vertraagde
en Roger bleef bij.
Met moeite.

Jaren later noemde Roger zijn enige zoon Eddy.

Respect.