Zomaar 'n zondag

Deelname aan L'Eroica wacht.
Na 2012 en 2015 in Italië 't fietske uitgelaten te hebben gaat dit 2017 in Limburg gebeuren.
Fabio had en heeft nog twijfels over de Eroica Limburgica, maar ja, niet geschoten is altijd mis.
En mooi dat Zoon, net als de eerste keer, weer meegaat.
Dat vader-zoon gedoe is, zeg maar, niet echt Fabio z'n ding,
maar fietsend is 't alsof er 'n engeltje over z'n tong piest.

Aangezien de Peel, afgezien van wat vervaarlijke viaducten over de E3, vrij plat is ...
(De Marisberg in Grashoek is 't hoogste punt,
als U de lange klim erheen heeft volbracht weet U hóe plat het is.)
zullen de pieken en de dalen van de Lage Landen moeten worden opgezocht.
De Koning van Spanje, of beter, de Eyserbosweg, de Keutenberg, de Dodeman of zo.
De Dikkebuiksweg?
Had gekund maar 't is de St.Jansberg, de Zevenheuvelenweg en de Nieuwe Holleweg geworden.
In plaats van afzakken naar het zuiden omhoog naar het noorden.

Alfa-truike in plaats van Bavaria-truike,
dit ter compensatie,
emoties zitten in de buik, Limburgse ook.

Het was vooral de bedoeling om wat te klimmen maar mooi dat er van de harde weg werd afgeweken.
De Sint Jansberg af door het bos naar Plasmolen en,
verrassing,
'strade bianche' tussen Milsbeek en Gennep.

Zo werd zomaar 'n zondag zomaar 'n mooie dag.

Hoewel, zomaar 'n zondag?



'Kleine meid? Dit gaat over 'n dochtertje Fabio!'
Hebben we ook!

Niet Limburg maar Nijmegen?
Niet Bavaria maar Alfa?
Dan is dit toch ook goed?