Van jeukende borstrokken en de kapper

Wat doet 'n mens met 'n fiets?
Fietsen! Dat spreekt.
En verder?
Poetsen?
Ja ja, na 'n toerritje of wellicht een koers.
Maar niet iedereen gebruikt z'n fiets alleen voor de lol.

Aan lol lijken de heren hierboven niet te doen maar het is overduidelijk een georganiseerd ritje.
En er is gepoetst alvorens het rijwiel te bestijgen, ga daar maar van uit.
Nadien ook.
Toch zijn deze heren niet genoeglijk aan het ontspannen, zij laten duidelijk zien aan het werk te zijn.
Benodigd gereedschap wordt meegedragen, in ieder geval vanaf de tweede rij.

Zo ook het heerschap op de bovenste foto.
Het is niet zo dat hij een wereldreis gaat maken.

Hoewel,
God weet hoeveel kilometers de goede man moet maken voor z'n brood.
Zo rond 1900 fietste hij bepakt en bezakt al pijp rokend aan de andere kant van de wereld rond.
Australië, da's een compleet continent.
Met veel schapen, toen al.

Het waarom van de kaart zegt eigenlijk al genoeg.
De kaart is gemaakt voor onze ovinafobe medemens,
die met een niet geheel reeële angst voor schapen.
Ovinafoob, onthoud dat woord.



Als er een kaart voor gemaakt moet worden om ze te missen dan zijn ze moeilijk te missen.
Veul fietsen voor de schaapsscheerder, want dat deed ie voor de kost.

Die krullen moesten d'r af, wol moest 't worden.
Daar konden dan weer fietstruikes van gebreid worden.
Of borstrokken natuurlijk, van die zo kriebelden.
In de moderne tijd Merino, topspul, ook voor racefietsers.

Als d'r niet geschoren kon worden,
bijvoorbeeld omdat de schapen nat waren van de regen,
dan raceten de schaapsscheerders wedstrijden.
En met hullie hun conditie was niks mis,
duizenden kilometers in de benen alleen voor 't werk.

Tussen de ene en de andere klus verdienden ze niks,
wat tempo rendeerde.
Er waren wel klachten dat die fietsende schapenscheerders meer aten dan hun paardrijdende collega's.
Maar mogelijk hoort de geachte lezer dit ten huize ook wel eens.
Van dat eten, niet van die paarden.

Maar de moraal van dit verhaal,
de moraal is,
mocht U nu weten ovinafoob te wezen,
uw borstrok jeukte immers altijd enorm,
tel dan geen schapen voor het slapen gaan.

'That's all folks.'

Inderdaad, uw verslaggever is pas naar de kapper geweest.