Rik Denijs

Henri voor de Burgelijke Stand.
Volgens de Wielersite ook wel Mekke Nijs genoemd,
herkomst onbekend.
Mekke ís een jongensnaam en betekent 'kracht, sterkte'.
Komt voor in Friesland en Groningen.

Alleen, Rik komt van Emelgem, West-Vlaanderen.
Tussen Harelbeke en Roeselare.
Goeie grond voor wielrenners,
Johan Bruyneel, Niko Eeckhout en Patrick Sercu komen ook uit die hoek.

Het taaltje daar is redelijk onverstaanbaar,
zelfs voor een zuidelijke Nederlander.
In Fabio's muziekkast hangt 'n cd van Flip Kowlier die dat onomstotelijk bewijst.
Mekke als eretitel is om deze reden niet geheel uit te sluiten.



Genoeg gezeverd,
Rik was er zo een van één van de dertien.
De zesde van dertien kinderen voor de duidelijkheid.
Niet dertien uit een dozijn.

Hij maakte zijn debuut in 1948 en de bedoeling was wat meer frankskes in de huishoudpot.
Toen spoedig daarna zijn vader overleed werd dit nog meer een noodzaak.
Het moet gezegd, dit lukte vrij aardig.
In 1951 was Rik veelwinnaar, 34 x bracht hij de winst mee naar huis.
Soms reed hij twee wedstrijden op 'n dag,
best veel als je vervoermiddel de trein is.

Eenmaal werkelijk renner om den brode bleek het kruid wat verschoten.
Niet dat Denijs niet meer won,
het was minder, aanzienlijk minder.
Toch verkeerde hij zeven jaar in de rangen der beroepsrenners.
Het zat hem ook niet mee,
Parijs-Brussel werd in gewonnen positie verloren met 'n lekke tuup.
Kuurne-Brussel-Kuurne in 1956 was de meest aansprekende overwinning.
Vóór Wimme en Briek.
Van Est en Schotte, toch niet de minsten.

En vandaag wordt ie 88 jaar.
Een leeftijd voor de krachtigen, de sterken.