Pagina's

dinsdag 29 mei 2018

Mies Stolker

29 september 1933 - 29 mei 2018


Debuteerde met 'n etappe-overwinning in de Giro,
won de Ronde van Picardië, de Midi Libre.
Won verder etappes in de Ronde van Luxemburg, Midi Libre, Ruta del Sol en de Vuelta.
Werd 7e in 't eindklassement van de Vuelta in 1962.
Voorts 2e in Parijs-Tours, 4e in Lombardije, 5e in Vlaanderen en 9e in Luik-Bastenaken-Luik.
Geen kleine jongen, dat is wel duidelijk.
En was zo eerlijk te bekennen, als ieder ander in die tijd, van de pepmiddelen te hebben gesnoept.






Chris Pepels

17 september 1947 - 25 mei 2018
 
Winnaar Ronde van Limburg 1969
 

maandag 28 mei 2018

Jimmy Casper


Toen gebleekt haar heel gewoon was,
Jimmy wordt vandaag 40 jaar.

zondag 27 mei 2018

Wie?

Heeft U dat ook?
Bij sommige namen gaat onmiddellijk een belletje rinkelen,
bij andere namen duurt 't efkes?
En soms helemaal niet maar daar gaat Fabio 't nu niet over hebben,
dan blijven we bezig.

Zo rinkelt bij Costello van vroeger uit bij Fabio allereerst dit belletje.


En van wat jaartjes later maar allang de eerste associatie, Elvis.
Die andere, de tweede ja, om 't makkelijk te maken.


Nou heet die tweede Elvis niet echt Elvis en zelfs Costello is de naam van Declan Patrick MacManus' moeder. Niks Italiaans, hartstikke Iers.

Vroeger ontvluchtten d'r nogal wat Ieren de erremoej en ruilden die in voor de kansen die The Far West bood.
Dus behalve Kennedy, McCarthy en McCourt vinden we ook in de States Costello's.
Zodoende Abott & Costello natuurlijk.

En Mike Costello,
nooit van gehoord en vandaag 52 jaar.


Vijf jaar professional geweest en blijkbaar geen uitslagen van enige betekenis.
Maar wel een renner met een naam die staat.
En dat kan niet van elke naam worden gezegd,
'How do you do, my name is ...'

vrijdag 25 mei 2018

Fartelli Speaks

Het failliet van de wielersport?


Het failliet van de bestuurders!

donderdag 24 mei 2018

Alan Check



Vaak wordt Fabio de vraag gesteld hoe dattie nou weet wat voor type Alan een bepaald frame of fietske betreft. Of van welk jaar dattie komt.
Aan de hand van dit ouwe en vieze frameke zullen we eens zien hoever we komen, waar we uit komen. Kijkt U mee?
Uit de overzichtsfoto hierboven is bijna alles al af te leiden.
Het model, Competition, vanwege de zadelpenlug en de bevestiging van de staande achtervork.
Dat 't 'n oudje is, vooral vanwege het gebrek aan kabelgeleiders op de bovenbuis.
Maar laten we wat meer inzoomen op wat details.


Het gat in de achterpatten is driekantig. Vanaf 1976 is dat 'n rondje.
Dit frame is dus van tussen 1972, toen de eerste Alans werden gemaakt, en 1976.
Verder is de pat, los van de stelschroef, één geheel. Dit veranderde in 1975.
Ook zien we op de rechter liggende achtervorkbuis geen nokje voor de derailleurkabel. Deze verschijnen tussen 1972 en 1974.
Op basis van de foto hierboven mogen we concluderen dat het een frame betreft van tussen 1972 en begin 1975. Mogelijk zelfs van 1972 omdat dat derailleurkabelnokje er niet opzit.


De vorkkroon is niet voorzien van een gravering, inscriptie. Er staat geen 'Alan' op.
Dat was alleen het geval bij de Competition en de Sprint.
Let wel, we hebben al gezien dat er een bovenbuis is, dit frame is daarom géén Lady.
En er zit ook geen bevestiging voor een standaard op 't mannetje tussen de liggende achterbrug, het is geen Tourist.


In 1981 verandert voor alle modellen de vorm van de voorpatten én de doorsnee van de vorkschede op het bevestigingspunt. Deze gaat van 12,5 mm naar 13,5 mm.


Deze vorm van de zadelpenlug en de bevesting van de achterbrug wijzen op het model Competition.
Ook zien we de maat van het frame in de zadelpenlug gegraveerd.
Dit betekent eigenlijk dat U vergeefs gaat zoeken naar een gegraveerde tijdsaanduiding op 't frame.
Vanaf eind 1979 staat aan deze zijde net onder de zadelpenlug in de staande buis een code gegraveerd waaruit bouwmaand en- jaar af te leiden zijn. Vanaf 1980 ook de naam van het model.


Nu wordt het leuk.
Onderop de bracket staat een nummer en dat nummer zegt niks.
Althans, niemand kan zeggen wat het betekent, ook de mensen van Alan zelf niet.
Maarre ..., géén derailleurkabel-geleidingsnokjes onder de bracket.
Dat deden ze pas vanaf 1973.
Dit frame is daarom van 1972.
Tenminste als alles klopt.

Fabio heeft naar eer en geweten gebruik gemaakt van de kennis en hulpmiddelen die hij ter beschikking heeft.
En kan het dus mis hebben.
Gelukkig hebben we 't hier maar over 'n fietsenframe, niet over 'n mensenleven.


Oh ja, U ziet dus nog 'n keer dat er geen remkabelnokjes op de bovenbuis zitten.
Dat deden ze pas vanaf  1978.


Hierboven de uitermate handige determinatiekaart die Piero Zanini voor ons onnozelaars ontwikkelde. U kunt deze met 'n link naar een vergrote versie aan de rechterzijde van deze blog vinden.


En de stickers, de decals zo U wilt?
Die zeggen bij 'n Alan over het algemeen erg weinig.
Ze waren immers op het geanoniseerde aluminium geplakt.
En dit frame behoefde door die anodisering geen laklaag.
De stickers waren daarom vaak snel beschadigd en werden ook regelmatig vervangen.
Fabio hoorde van een bekende ex-cyclocrosser dat deze bij 'n Alan altijd een hele stapel framestickers kreeg.
Dan hebben we het nog niet gehad over al die fietsmerken die hun eigen naam op dat verrukkelijk lichte framepje plakten.


Nou, dan weet je het wel.

Sean Kelly

Vandaag 62 jaar, King Kelly, Mr. Parijs-Nice.

foto: graham watson klik voor meer

dinsdag 22 mei 2018

maandag 21 mei 2018

Pinksterboodschap


Pinksteren, de Heilige Geest daalde neer op de apostelen en de aanwezige discipelen.
Vanweges wat steun die de eenvoudige mens wel nodig had om de boodschap van Jezus te begrijpen, ernaar te leven.
Met 't weer van de afgelopen dagen was dat goed te doen.


Hordijk, Brinkman, Santisteban Lapeire, géén Broodje Aap.


Neem me mee?
Wat? Die aap?
Nee, 'n reistas, très chic.


Het is niet waarschijnlijk dat Bas Hordijk en Jan Brinkman zo'n tas bij hadden toen ze vertrokken naar Italië in mei 1976.
Geronseld door Jan Derksen om de gelederen van GBC-TV Color te versterken.
Oude mannen vooral, nou ja, voor actieve wielrenners dan.
En in de Giro van 1976 was Le Sac Jorgette daar co-sponsor.


Gianni Motta, Giancarlo Polidori, Michele Dancelli,
die laatste hing vóór de Giro z'n fiets al aan de cipressen.
Wat jong bloed kon geen kwaad en dat werd van ver gehaald, Ollanda.

jan brinkman

bas hordijk

De Giro start dat jaar op Sicilië.
Die 21e mei worden de ochtend- én de middagetappe gewonnen door Patrick Sercu.
Hordijk valt in de middagrit en kan linea recta terug naar huis.


Met Juan Manuel Santisteban Lapeire loopt het slechter af.
In de ochtendrit brengt deze ploegmaat Linares González na een lekke band terug naar het peloton, schat een bocht verkeerd is en knalt vol in een stalen vangrail.
Het ziekenhuis wordt niet meer levend gehaald.
Wat een begin van de Giro die dag twee- en veertig jaar geleden.


Jan Brinkman start in de elfde etappe niet meer.
Cees Bal, in dienst van Merckx, is dan nog de enige Nederlander in koers.
Slechts vier ploeggenoten van Hordijk en Brinkman rijden deze Giro uit, ereplaatsen zitten er niet in.
Cees Bal eindigt als 82e op ruim drie uur.


Hierboven rijdt het peloton door Friuli, enkele weken voor de start van Giro getroffen door een forse aardbeving met om en nabij de duizend dodelijke slachtoffers.
De Giro van 1976 loopt bijna op z'n eind.

En de moraal van het verhaal?
De koers gaat door, gaat altijd door.
Juan Manuel Santisteban Lapeire overleed op 21 mei 1976 op de eerste dag van die Giro.
Bas Hordijk viel voor de zoveelste keer in de Ronde van Santpoort, voelt zich niet zo lekker en zakt bij het omkleden ineen, acute hartstilstand, 30 juli 1977. De jury laat bij dit bericht afsprinten, Cees Bal wint.
Jan Brinkman, zoon van Manus, overleed op 1 juli 1999, kanker, ook veuls te jong.
We zijn mooi in de aap gelogeerd met dat wielrennen, het lijkt het echte leven wel.

zondag 20 mei 2018

Tom Tubee

78 vandaag

archief: wiel kuntzelaers
Van  Wessem, deed in 1962 mee aan de Vuelta d'Espagna.
Was eerder actief bij de NWB, hierboven in 1958 winnaar in Vlodrop.


Het Nederlandse team in die Vuelta bestond uit Antoon van der Steen, Jan Westdorp, Frits Knoops, Leo Coehorst, Fons Steuten, Cees van Amsterdam, Frans Stevens, Jan Legrand en Tom Tubee dus.
De Nederlanders die zich in de kijker reden zaten echter in de ploeg van Anquetil, Mies Stolker en Ab Geldermans.
Van der Steen, Westdorp en Knoops waren als enigen er de laatste dag nog bij.
Rudi Altig won dat jaar.
Uit de ploeg van Anquetil. Die ploeg won dat jaar twaalf van de zeventien etappes.
Anquetil zelf gaf de voorlaatste dag op. Ziek.
En niet alleen griep, ook van gif dat z'n 'waterdrager' Altig het aanzienlijk beter deed dan hijzelf.



zaterdag 19 mei 2018

Post Giro


'Uche, uche ...'
'Puf, puf ...'

Moeder en kind

foto: john pratt, getty images
Beryl Burton zet dochterlief Denise op de fiets.
Fiets mét stang, Denise kan niet zittend op 't zadel met de voeten aan de grond,
zorgzaam en liefdevol.