Pagina's

woensdag 28 november 2018

Rudolph Theodorus Baron van Pallandt van Eerde


Van Pallandt?
Da's nog van vóór de Beatles,
Nina en Frederik.



Baron?
Frederik was 'n baron van Nederlandse afkomst, dat weten we ook nog van vroeger.
En hierboven straalt de adel d'r af, een hoog Ollie B. Bommel-gehalte, slobkousen toch?

En wat dit met fietsen van doen heeft?
We hebben het hier over numero twee van de eerste Nederlandse kampioenschappen Wielrennen.
Op twee minuten van numero één.
En tevens de laatst geklasseerde.


We schrijven het jaar 1888, Groningen-Muntendam-Groningen.
De courant schreef dat van heinde en verre de deelnemers waren komen aangestroomd.
Een vijftigtal kilometers moest door de deelnemers worden afgelegd.
Maar daarvoor moest er in processie, voorafgegaan door vaandel en muziekkorps, naar de start bij hotel Zeven Provinciën worden gefietst.


Knap lastig om achter zo'n karavaan toeteraars te blijven,
zomaar efkes een kleiner verzetje schakelen zat er destijds nog niet in.
Voor de start waren de 'wielrijders' reeds volkomen geradbraakt en de wedstrijd moest nog beginnen.
Stelt U zich er zoiets bij voor, dit is overigens wél 1888 maar níet Groningen, wél Amsterdam.


Als hierboven aangegeven, er kwam maar twee man aan.
Herman Willem van Haren wint.
Van Pallandt wordt tweede op twee minuten.
De rest heeft de pijp aan Maarten gegeven.

rené margitte

Officieel betrof het overigens geen NK hoewel het wel als dusdanig in de statistieken staat.
Iemand maakt ooit 'n foutje en zo gaat dat dan.

Onze baron deed overigens ook nog mee aan de Olympische Spelen.
Maar liefst twintig jaar later, in 1908. In Londen.


Niet op 'n tweewieler maar met kleiduivenschieten.
Zijn team kon geen potten breken, ze werden vierde en daarmee was de baron ondanks een mooie uitslag wéér laatste.

In die tijd was Van Pallandt van Eerde al wat jaren lid van de Provinciale Staten van Overijsel (1901-1910). Aansluitend kwam hij in de Eerste Kamer.
Politiek was hij ietwat een avonturier, begon bij de liberalen, werd anti-revolutionair en in de Eerste Kamer zat hij voor de Christelijk Historische Unie.

Op 15 maart 1913 overleed de baron aan een hartverlamming op 'n hotelkamer in Londen.
Hij klaagde al wat dagen over de kou en hoestte veel, aldus een knecht.
De baron werd bijgezet in de grafkelder van de familie in Eerde.
Aangezien de baron ongehuwd en kinderloos was komen zijn landgoederen bij testament in bezit van neef  Philip van Pallandt.



Rudolph Theodorus Baron van Pallandt van Eerde,
Wezep-Oldebroek, 28 november 1868 - Londen, 15 maart 1913

Pffff ....,
als U begrijpt wat ik bedoel.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten