Fons Steuten, de Franse maagd en 'n Ierse lauwerkrans

foto: hugo van gelderen, anefo

In april 1964 debuteert Fons Steuten voor Televizier bij de profs.
Hieronder Fons links met rechts Jo de Haan.

foto: hugo van gelderen, anefo

Jan Hugens is ziek en de debutant van twee maanden her mag meteen mee naar de Tour,
Fons is de vierde van links.

Dit loop echter niet goed af en zal ook de enige en de laatste keer worden.
In wezen is Fons door Pellenaars volkomen onvoorbereid voor de leeuwen gegooid,
allez, Marianne, de Franse maagd.

eugène delacroix

Maar wat moest de Pel?
Net gestart met Televizier,
Jan Janssen, Jo de Roo, Ab Geldermans, Huib Zilverberg fietsten in buitenlands dienst én de kans om mee te doen met de Tour ...

De eerste etappe eindigde Fons als 131e van de 132. Pietro Scandelli ging naar huis.
De tweede werd ie 112e en de derde 83e.
Progressie zou men zeggen ware het niet dat die derde etappe Fons een flinke smak maakte.
De naweeën daarvan maakten het er niet beter op.
In de zevende etappe naar Thonon-les-Bains kwam hij met nog twaalf anderen na de tijdscontrole binnen en werd uit de wedstrijd genomen.
Zo heb je dan de Tour gereden.

Fons was nog twee jaar beroeps bij kleine ploegen en maakte de overstap naar de NWB waar hij geregeld zijn koersen won.
Zo werd hij in 1973 in Sankt Johann 'wereldkampioen'

en won in 1976 'The Ràs' in Ierland.

Enkele jaren later werd die gewonnen door ene Stephen Roche,
om maar 'n idee te krijgen.

Fons stierf in het harnas.
Onderweg naar een trainingsrit stak plots een kind over en Fons kwam ten val.
Met z'n hoofd knalde hij tegen de weg,
einde verhaal.
So long Fons.

Fons Steuten:
Weert 23 februari 1938 - Weert 22 september 1991