Over Ubachs

Ge makt wa mee op de weg.
Van de week nog, om precies te zijn gisteren.
Op de Middenpeelweg,
Fabio kwaam van de kant van Ysselsteyn, richting 't zuije.

Wind net nie op kop, zowa schuin van Duitsland kwam ie.
Nie flauw die Duitse winden, asge dè mèr wit.
Een stukske voorbij 't Sporthuiscentrum, 't Meerdal, krek,

meerdal, horst-america

bij Loohorst of hoe heet dè nou vandaag d'n dag weer,
doar draaide nie de rotonde op.
Veur 'm kwam d'r inne van de kant van de Meterik de weg ovver gestoke.

In 't rooj, fietsepumpke in de tès aachterop de rug.
D'n dieje moest weer angoan, optrekke,
Fabio zat noavenant op volle snelheid en ging d'r dus op en over.
Nie loate kenne, ge kent dè wel.

Hardhorend as dattie is heurde ie van achteren toch nog ' ... zit in dien wiel ...'.
Netjes um te loate wete en 't scheelt ook hopen snot in oew gezeecht.
Nondedjuu, deurtrekke dus, nie loate kenne.
Tot Evertsoord,

aan de maas ....

bij 't Vrouwengevang, want rechtsaf, d'r moet nog worre gekookt.
Shit, zittie nog in m'n wiel....

Wel dien Duitse wind in de rug, dè scheelt n'n hoop.
Kumtie langs Fabio fietse,
goeie zit en n'n rennerskop, gelooid dûr weer en wind.
Kort wa gebuurt en toen moesttie wir links,
terug noar de Middenpeelweg, andeers ging nie.

Jan Ubachs, toen nog uit Amstenrade, wint in Ittervoort voor Henk Hartjes, 1980.
Helemaal boven, intussen van Venlo, wordt ie derdes in Blerick achter Piet Hindriks en Mart Teunissen, 1993.  En diejen zit, dè lègge, dè hittie nog.
Sporthuis Centrum is trouwens nie mir wat 't geweest is.

Foto's van 't wielrennen: Archief Wiel Kuntzelaers