Een godvruchtige maagd in de Zuidwillemsvaart

Meimaand Mariamaand.
In de Goede Week van 1440 stond er een beeld van Maria op 'n weipaaltje in Ommel.
Het werd naar de Ommelse kerk gebracht maar verdween op onverklaarbare wijze weer naar het paaltje. Keer op keer herhaalde zich dit patroon tot Meneer Pastoor er genoeg van had.
Hij zette het beeld in het tabernakel en deed dat op slot.
Voor de heidenen onder U,
een tabernakel is een kluis die in katholieke kerken wordt gebruikt om bijvoorbeeld hosties in te bewaren.
Nadien kreeg hij spijt en maakte het deurtje open. Maria bleek al snel weer gevlogen.
Om een lang verhaal korter te maken, er werd een kapel gebouwd op de plek die het beeldje wou.
Nadien moest het vanwege de vervolging van de katholieken nog 'n keer verkassen naar Nunhem, naar 'n zusterklooster van de zusters van Ommel in Limburg. Onderweg bleef de wagen 'n paar keer steken en als het beeldje dan werd verzekerd dat het niet voor lang zou zijn kon de wagen weer verder.
Ruim honderd jaar later kwam het weer terug naar Ommel.
In Nunhem zeggen ze dat 't beeldje vanzelf meerdere malen weer terug is gegaan naar Nunhem.
Daar hoor je die van Ommel dan weer niet over.
Een aardige wetenswaardigheid is verder dat het klooster in Nunhem ondertussen al járen in gebruik is als kantoor en werkruimte voor Nunhems Zaden.

Genoeg introductie.
U heeft 'n beeld.
Voor de volledigheid nog 'n plaatje van Ommel in die jaren.
Iets later dan bovenstaand incident want de bouw van de molen is pas in 1901 klaargekomen.

ommel toentertijd, coll: chr. warnar

Wat behelst bedevaartgangers om andere mensen lastig te vallen, ze zelfs te laten vallen?
Niet elke pelgrim (iemand op bedevaart) is om louter godvruchtige redenen onderweg.
Zo verleende Z.H. Paus Leo XIII een volle aflaat, gedurende het jaar 1900 eenmaal te verdienen, aan iedere gelovige die na gebiecht en gecommuniceerd te hebben ( te communie geweest) in de kerk in Ommel zal bidden tot intentie van Zijne Heiligheid (de paus) en tot voortplanting van het H. Geloof.
Ook te gebruiken voor zielen in het vagevuur.

Een volle aflaat is een volledige kwijtschelding van door de Rooms Katholieke kerk opgelegde boete, straf. Mooi meegenomen voor een beetje zondaar in die barre tijden.
Zeker in de meimaand, Mariamaand een goede reden voor een voettocht naar Ommel.
En als je dan van Deurne bent helemaal een makkie, een kilometer of acht heen en verlicht terug, korter dus.

Over naar de moraal van het verhaal.
Zoals U wellicht bekend is zit Fabio wel eens op de fiets,
zo ook is ie wel eens aan de wandel.
Beiden zelfs als pelgrim, meerdere malen richting Santiago de Compostela.
Vorig jaar wandelde hij de Camino Frances, de meestgebruikte route, na deze twaalf jaar eerder gefietst te hebben.
Als fietser lopen die traag reagerende wandelaars behoorlijk in de weg.
Als wandelaar schrik je je een hoedje van zo'n fietser die je vrijwel onaangekondigd voorbij stuift.
Voelt U 'm?
Tijd voor 'n aflaat.

Of 'n beetje rekening houden met mekaar in 't verkeer,
of 't nou op de weg, 't fietspad of 't bos is.

En die godvruchtige maagd?
Die was gewoon 'n beetje dom.


Met dank aan Ed van de Kerkhof