Il Lombardia 1950.
De motor en Fausto Coppi duiken onder de spoorbomen door, zijn achtervolger gaat overduidelijk hetzelfde doen.
Een bijtertje.
Een bijtertje, een blijvertje. De winnaar.
Vóór Bevilacqua, die met Zampini (vierde) nog bijgekomen is en Coppi, nummer drie.
Het bijtertje heet Renzo Soldani en is tweedejaars professional.
In 1948 had hij als onafhankelijke de Ronde van Piemonte gewonnen.
In '49 was hij beroeps geworden bij Legnano, werd 2e in de 15e etappe van de Giro, Genua-San Remo, won de Coppa Placci en tweede in de Ronde van de Appennijnen.
Goeie binnenkomer, dat bleek.
Dat jaar 1950 had hij de Ronde van Umbrië en de Ronde van de Appennijnen al gewonnen.
Een renner voor de toekomst.
Begin 1951 op Sardinië zet de belofte door met het verwijzen naar de tweede plek van die andere Italiaanse icoon, Gino Bartali.
En dan,
dan houdt het op, het stopt.
Oké, nog viermaal 2e in een etappe van de Giro, menigeen zou d'r blij mee zijn,
maar toch ...
Renzo Soldani:
2 mei 1925 - 2 januari 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten