Richard Bukacki was een veel-winnaar en bleef toch bij het grote publiek vrij onbekend.
De Zeeuws-Vlaming van Poolse afkomst,
zijn vader maakte deel uit van de Poolse pantserdivisie die betrokken was bij de bevrijding van Belgiƫ en Zeeland,
reed en won vooral kermiskoersen.
1979, foto: erik westerlinck |
En dan ook nog in Belgiƫ, dat viel gewoonweg minder op. Hij won wel vaak. En won ie niet dan behaalde hij wel een mooie ereplaats, 2e, 3e, dat werk.
Van 1968 tot en met 1982 deed hij dat bij de profs.
Maar Bukacki droeg bij zijn enige deelname aan 'n grote ronde, de Vuelta van 1969, wel twee dagen de puntentrui ...
De proloog van Parijs-Nice van 1970 staat ook op z'n lijstje, was dan wel 'n ploegentijdritje, Caballero-Laurens deed de drie kilometer 't snelst.
Tweemaal, in 1969 en 1972, won hij de Memorial Fred De Bruyne en in 1980 de GP Raf Jonckheere.
1981 |
Zijn laatste twee jaar fietste ie bij Masta.
En dan valt Fabio wat op...
1981, foto: rien delhez |
Bukacki met Fedor den Hertog en Cees Priem in 't wiel.
Twee blauwe fietskes en de bekende rood-zwarte.
Die laatste twee, Gios en Raleigh, lijken zo op 't eerste oog wel te kloppen,
die eerste is wel blauw maar overduidelijk een Alan. En geen Denti.
Fabio heeft Richard Bukacki gevraagd hoe dat zat.
RB: 'Alan was voor mij de beste fiets om te rijden.'
FF: 'En daar deed de sponsor niet moeilijk over?'
RB: 'Geen probleem als je koersen wint.'
Het kan maar duidelijk wezen.
Richard Bukacki is vandaag 75 jaar geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten