of in ieder geval zit het ze soms wel errug mee.
Zo ook een der deelnemers aan de afgelopen Turf Toertocht.
De goede man had zich vergist in het tijdstip van vertrek.
Hij schijnt rond het vertrek nog een berichtje te hebben gestuurd ..
'Half twaalf toch?'
Half elf dus.
Hoewel het tot groot geluk van de goede man wat later was geworden,
wachten op mekaar telt ook als de portemonnaie is vergeten en je terug moet.
Mits er tijdig over is gecommuniceerd,
en de koersdirectie groot van hart is.
Door die verlate start,
en de vrijwel per direct loslopende crank van schrijver dezes,
zag de goede man tijdens zijn heenweg in de verte 'n kleurrijk peloton die weg oversteken.
Nou is dat geen flauwe, die gast die kan fietsen.
Op de tweede dag van dit jaar, een zaterdag net efkes boven het vriespunt,
signaleerde Fabio de man op de fiets in Griendtsveen.
Niet zó bijzonder als de woonstede Blerick, ja ja, van Rih-Cové, is,
'n gooi zeg maar. Wél als je onderweg bent naar Wychen om 'n frame op te halen.
En dan met dat frame op de rug met de fiets terug.
Een Koga Miyata, voor een ander merk doet ie dat niet.
Achter Grashoek bleek ie d'r dus bij te zitten en gezien 't parcours daarvoor al efkes.
Dat heb je als je voorop fietst, vanachter gebeurt vanalles.
Zonder de vertraging was dat peloton nooit op dat moment die weg overgestoken.
Twee keer geluk gehad mogen we toch wel stellen.
Maar er komt meer.
De man z'n fiets, Koga Miyata natuurlijk.
Wel een met 'n rugzakje,
pardon, zadeltas. Een royale zadeltas waar veel in kan.
Handig voor onderweg als er iets misgaat.
Niet handig als de bijbehorende royale rits een eigen leven gaat leiden.
De paden en de lanen tijdens de Turf Toertocht zijn uitgekozen op 'n bepaalde mate van begaanbaarheid,
hobbels, bobbels, plassen en brassen, dat idee.
Zo'n rits wil dan wel eens geprikkeld raken en opengaan.
Wat dus tot tweemaal toe gebeurde.
En die tweede maal was 't CO2-fietspompje d'r vantussen gegaan.
Het voelde zich waarschijnlijk toch al niet zo thuis in zo'n rit met ouwe crossfietsen
en greep de kans die 't kreeg,
hopla, de vrijheid tegemoet op 't jaagpad langs 't Kanaal van Deurne,
net voor de voormalige hoge brug tussen Helenaveen en Liessel,
'n ideaal plekje dacht die CO2-pomp.
 |
| 1915 |
Ideaal om gezien te worden door 'n modern jongmens op 'n MTB, twentyniner natuurlijk,
de MTB, 't jongmens is iets gevorderder.
En opgeraapt en in de zak gestoken te worden.
Nou was die MTB-er niet van gisteren, twentyniner hè,
die was bekend met 't fenomeen Turf Toertocht en wist dat die daar ook hadden gefietst.
Een whatsappje was snel verstuurd.
Zoon, die van Fabio, was de ontvanger.
Om een lang verhaal kort te maken,
sommige mensen hebben alle geluk van de wereld,
tot driemaal toe.
In ieder geval deze goede man op die dag.
Mooi verhaal Fabio !
BeantwoordenVerwijderenGroet van de 29-er
Merci Wilbert.
Verwijderen