Ooit, lang geleden,
begin van deze eeuw,
waren Fabio en de Mrs op zoek en onderweg naar 'n heiligdom.
Omhoog ging het, steeds weer.
Het was warm, zweet was hun deel.
Maar het doel was duidelijk.
Ook dat van de keurig geklede jongeman op hun pad.
Elke zoveel minuten stopte hij even,
neusholten en longen werden gevuld met lijm,
de geur was onmiskenbaar.
Zoveel jaren geleden maar nooit vergeten,
zou hij nog leven?
Boven, op de Plaza de la Magdalena, links de winkel in.
De lucht van plastic en rubber verdrijft die van lijm.
Achter de toonbank verschijnt de neef, of was het de schoonbroer, van de eigenaar.
Spaans is behelpen, je ziet 'm denken, 'wat moet die buitenlander nou?',
In het gelukkige bezit van 'n petje met de Adelaar verlaten el Holandés het pand.
Zo'n twintig jaar later,
bij het verscheiden van de Adelaar van Toledo,
fileert Fabio zijn herinneringen.
En wat blijkt tot zijn grote verrassing?
Het is geen adelaar op die pet maar 'n valk.
Halconi betekent valk.
Toch mooi dat ie 'n fietsklak heeft van de Valk van Toledo.
.JPG)
Da's andere koek dan zo'n lousy T-shirt.
Bedankt Federico,
het volgende ijsje is er een ter jouw gedachtenis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten