Mart van Kessel had vrijwel het hele seizoen 1981/1982 de cross gedomineerd.
Oké, Gerrit Janssen van Horst had d'r twee gewonnen en André Peperkamp, toen nog vanVierlingsbeek, eentje,
En Jac van Kessel de laatste, bij de plas in Wanroij.
Broertje Mart was bondskampioen geworden en had 't jaarklassement binnen.
Barre tijden.
mart, keup, van kessel |
Nee, 'n mooi plaatje bij een mooi kampioenschap voor Martien.
'T zat 'm meer in de rivaliteit.
De onderlinge rivaliteit.
Broers tegen broers.
Nee, niet een broer tegen een broer, nee, dat niet.
Nee, van een klupke broers tegen 'n klupke broers.
En die waren d'r genoeg bij de NWB.
De van Zandvoorts uit Weert waren maar liefst met z'n vijven.
Van Ramaekers, ook uit Weert, waren d'r ooit ook vijf.
'n stuk of wa van zandvoorts |
Net als bij Kuntzelaers van Tegelen, Smits van Baarlo en van Pol uit Montfort.
Dan was 't met de Lambèrs van Blerick, oké Boekend,
de Spetgens van Someren en die van Konings uit Asten mèr èrremoej met z'n drieën.
Met recht n'n katholieke bond, vruuger dan ook RKNWB met de zegen van Meneer Pastoor.
Rivaliteit dus.
En zeker als ze van 't zelfde dûrp kwamen.
Nou was dat met die van Someren, de Spetten en de van de Voorts niet zo'n punt,
die lagen wat leeftijd wat uit mekaar.
Soms hielp de KNWU de rust in 't dûrp ook bewaren.
Nie door iets te doen,
nee, doordat d'r n'n kwak overgegaan was noar dieje Grote Bond.
Voor die van Deurne was daar in 1982 geen sprake af.
De van Kessels en de Potsen.
Ruud, Bert en Leo.
De van Bussels, ook drie, deejen toentertijd nie mee.
Jac van Kessel was niet zo'n crosser, net als Bert Pots.
Maar Jac won nogal 's op de weg en Martien zat ook doar nie écht stil.
Hegemonie zeg mèr.
Potske, Leo, besloot 't eens met de cross te proberen.
De eerste cross van 't seizoen was in Echt.
In wielerkringen trouwens bekender van Jo Geurts en Eroba.
Wint ie 'm toch!
Potske.
Z'n eerste cross.
Om de Deurnese strijd helemaal af te maken won broer Ruud de week erop.
Leo 'n dag later weer in St. Anthonis en Ruud weer 'n week later in Pey. Echt!
Toen was 't afgelopen.
Mart van Kessel stelde weer orde op zaken en won de rest van 't seizoen elke cross.
Maar de toon was gezet.
Het zou z'n vervolg nog kennen.
Daarover zal Fabio 't een andere keer nog wel 's hebben.
Asge wilt.
Met dank aan Wiel Kuntzelaers en Leo Pots
Geen opmerkingen:
Een reactie posten