Zo zie je ze niet meer,
't mag niet meer, 't kan niet meer.
Ignazio Paleari debuteert in 1977 als professional bij Fiorella-Mocassini.
Hij was een uitstekende amateur geweest met mooie overwinningen.
Dat jaar wint hij het sprintklassement van de Vuelta a Levante.
En eindigt als laatste in de Giro, geen zwarte trui meer maar toch prestigieus nietwaar?
Het jaar erop wordt hij 9e in de Coppa Sabatini. Let wel, Francesco Moser won voor onder andere Beppe Saronni, Bitossi, Gavazzi, Panizza, De Muynck én Paleari dus. Mooie namen ...
Verder 60e in de Ronde van Zwitserland en 52e in de Vuelta.
Voor 1979 gaat Paleari met ploegleider Pezzi mee in de fusieploeg Magniflex-Famcucine.
Hij wordt 7e in de Tre Valli Varesine, Saronni wint voor Gavazzi en De Vlaeminck.
De Giro brengt hem een 73e plek en de Tour een opgave in de vierde etappe.
De fusieploeg splitst zich weer in 1980 en Ignazio Paleari laat Luciano Pezzi en Alan links liggen en gaat in zee met Cribiori en Olmo.
Met de ploeg wint hij de proloog van de Ruta del Sol, hij wordt zesde in de door De Vlaeminck gewonnen Trofeo Laigueglia en eindigt 72e in de Giro.
Waarna zijn professionele wielerloopbaan ten einde komt.
Ogenschijnlijk niks bijzonder die loopbaan maar Fabio heeft niet voor niets de namen van de renners vóór hem aan de streep vermeld. Het waren jaren met uitzonderlijk getalenteerde renners.
Afgelopen jaar is Ignazio overleden aan een hartaanval, 't mocht niet meer.
Ignazio Paleari:
13 februari 1953 - 29 oktober 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten