De textiele handel

U kent dat wel,

supporters, liefhebbers, of wat dan ook,

die met een truike in de hand een renner vragen er een tekening op te maken.

Een handtekening, justement!

Of zelfs de renner aanschrijven met het verzoek om een gesigneerd truike te bekomen,

om niet, dat spreekt.

De ondertekende publiciteitskaart van vroeger kostte de supporter immers ook niets.

We leven nu eenmaal in inflatoire tijden.

En soms, vaak, uiteindelijk misschien wel altijd, worden die dan weer verkocht.

Soms snel, vaak wat later, ook de prijzen willen nogal eens verschillen.

Wat wil je, een gele trui van Eddy Merckx uit pakweg 1970

of 'n Topsport Vlaanderen-truike van Eliot Lietaer uit 2016.

Wie?

foto: franz-renan joly

Lietaer was een van de renners die van de ene op de andere dag eind vorig jaar op straat kwam te staan omdat ploegmanager Jérôme Pineau zijn B&B Hotels-KTM ploeg niet meer in de lucht kon houden en dat niet had gezegd tegen zijn renners.

Pineau, die van 't motortje van Sepp Kuss, 

KTM, niet zo gek dattie d'r aan dacht.

Maar die dus, genoeg woorden aan besteed voor nu.

Terug naar de textiele handel.

foto: roger jones

Ruim zeven jaar geleden werd deze, ongesigneerde, gele trui uit 1975 van Merckx verkocht voor ruim €5300. 

Deze huis-tuin-en-keuken trui van Eliot Lietaer uit 2016 moet €20 opbrengen.

Een nette prijs zal de koper denken, niks van te zeggen.

Hoewel,

je zult maar de renner zijn wiens trui met handtekening voor €20 wordt verkocht.

Zeker als je op zo'n manier afscheid hebt moeten nemen van de betaalde wielrennerij.

Natuurlijk, 

het is de verkoper zijn goed recht.

En Lietaer, die heeft een bachelor Business Management,

dat scheelt mogelijk wat.