Op de rollen

Op de rollen.
Een manier om de winter door te komen.
Ook Fabio was in het gezegend bezit van een rollenbank.
Jarenlang stond 't ondankbaar afgedankt in een hoekje stof te verzamelen.
Zonder snaar, die was op enig moment het wachten moe.

Nee, geen Tacx.
Ook katholieken letten op de kleintjes en nou geen flauw grapjes,
nee, ook niet denken, anders zegt Fabio 't tegen Meneer Pastoor.
Wat goedkoper dan 'n Tacx, in dit geval uit België.

Het moet gezegd, op dit moment weer in volle glorie hersteld en in gebruik.
Door Zoon.
Af en toe.
In de winter.

Eenzaam gezwoeg en gezweet op zolders, in schuurtjes en later op 'n ouwe grote badhanddoek voor de televisie. En dan opletten dagge d'r niet vanaf schoot want dan ging je door de beeldbuis heen.
Zo'n standaard van voren d'rop, dat was voor watjes.
Schijtboksen.
Met zo'n ding leerde ge nooit sturen, de fiets d'n baas zijn.
Those were the days, my friends.

En in die dagen, toen de televisie, de computers en 't smoelenboek ons nog niet d'n baas waren,
toen gingen de mensen ook wel naar Zaal Concordia, Zaal Internos of Zaal van der Putten voor de rollen.
'Vûr de rollen, Fabio? Wàr dè vûr errum wielrennerkes die doar dan konne traine?'
Nee, daar werden dan wedstrijden gehouden op de rollenbank, de hometrainer, maar da's in dit geval net 't verkeerde woord.

D'r was al een hele traditie wat dat betreft.
Ook grote mannen als Jan Derksen, Arie van Vliet en Jef van de Vijver, wereldkampioenen, voelden zich niet te groot voor de rollenbank met publiek.
'Ooo, mî publiek ...'
Hieronder in Den Haag, 1940.

Wereldkampioenen op hometrainer, door Polygoon-Profilti (producent) / Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid (beheerder), is gelicenseerd onder Public Domain Mark.

Ook hier in de regio, Fabio's geliefde Peel stonden ze niet stil, nou ja, deejen ze ook mee.
Onlangs werd op dit stukske door Fausto Roppi nog gereageerd met de melding van een wereldrecord hometrainen op die vernoemde camping.
En daarop werd Fabio vanzelf weer bedolven onder materiaal.
Wat wij U als trouwe lezer natuurlijk niet willen onthouden.
Heeze dus, eigenlijk al 'n beetje de Kempen, maar vooruit ...

Hieronder links, dat moet 'm zijn.
En zoniet dan klimt d'r wel iemand in de pen, of beter, bewandelt het toetsenbord.
In 't midden Marco Verbaant, mede-veroorzaker van al dit werk.
Waarvoor dank. Natuurlijk.
Die rooje met diejen baard die kent Fabio nie.

Het ging d'r heftig aan toe en dè op de camping.

En in diejen Parel van de Peel, Deurne ja, rolden ze mee met de flow.
Links Cor van der Linden, motorcrosser, middenvoor Willy Poulussen, de sponsor en rechts Leo Pots, hier onderhand wel bekend.
Hoewel je dat niet zou zeggen zo, met al dat haar, behalve op de benen waarschijnlijk.
Ook rooj trouwens, maar dat ziet U niet gezien de zwart-wit foto.

Er werd wat afgerold vroeger,
tegenwoordig heet 't 'statisch fietsen'.
Tis mèr ne weet.
Vooruit kom je d'r niet mee.