Panizza, een Grote Kleine

Met zijn 1.57 met blote voeten en nat haar plat onder de lat een der Grote Kleinen.

foto: rené milanese

Twee centimeter kleiner dan Sammy Dumoulin en Wimke Prinsen.
Eén volle centimeter kleiner dan Jean Robic.
Maar wel weer twee centimeters groter dan Fons de Bal en maar liefst vijf centimeters dan Vicente Belda.

Maar zijn daden benne groot!
Knecht, nou ja, zoiets, van Dancelli, Gimondi, Baronchelli, Moser en Saronni.
Won twee etappes in de Giro en eentje in de Tour.
In de Giro werd hij in 1980 tweede.
Hinault had z'n handen vol aan Panizza die knechtte voor Saronni, de winnaar van het jaar ervoor.

Verder eindigde hij onder meer als vierde, tweemaal als vijfde, driemaal als zesde en ook nog als negende en tiende waar dan weer twaalf jaar tussen zat.
Voorwaar, géén kleine jongen!
In Milaan-San Remo werd hij tweede achter Merckx. Mede dankzij een gedoopte en betrapte Jean-Luc Vandenbroucke.
Luik-Bastenaken-Luik en Lombardije leverden derde plekken op.
Gewonnen werd de GP Monaco, de Giro di Calabria en die van Romagna, de Midi Libre, Milaan-Turijn en diverse etappes in kleinere rondes.

Toen hij stopte had Wladimiro er bijna twintig jaar beroepswielrennen opzitten.
Voor menig kopman had een een onvervangbare sleutelrol gespeeld.
Vandaar dat hij z'n fiets beschikbaar stelde aan dit hogere doel.

Voordat we het vergeten,
z'n naamgever, Vladimir Lenin,
schijnt ook een enthousiast fietser te zijn geweest.

Wladimiro Panizza:
5 juni 1945 - 21 juni 2002 (hartaanval).