De Koers van de Betaalde Vrije Dag

Eén mei, de Dag van de Arbeid.
In de ons omringende landen hebben de werklieden dan 'n vrije dag.
Niet zo in Nederland.
Ooit was dat in België ook zo.

En toen was er een politicus,
die verzon een list.
Van de Belgische Werklieden Partij, later de Belgische Socialistische Partij.
Die organiseerde op die eerste mei een wielerkoers voor beroepsrenners.

Opdat de werklieden vrij konden vragen vanweges de koers.
De vertegenwoordigers van het kapitaal, de werkgevers,
die konden daar moeilijk bezwaar tegen maken,
de koers was immers opium voor het volk.

In 1928 is het zover.
Die met dat brilleke hierboven, schepen Victor de Bruyne, de latere burgemeester,
tekent in bijzijn van afgevaardigden van de Wielerbond en het feestcomité Hoboken de papieren.
Hoboken, aan de onderkant van Antwerpen, toen een centrum van scheepsbouw.

Alexander Maes zal de eerste winnaar worden.
De drie daaropvolgende jaren wint Jef Dervaes.
Die daarmee tot 1976 recordhouder zal blijven.

Karel Kaers wint tweemaal, in 1935 en 1937.
Hieronder in 1937 tijdens de huldiging met die politicus, Victor de Bruyne.

Als aangegeven, het zou tot 1976 duren voordat Dervaes' record zou worden geëvenaard.
Intussen wonnen renners als Theofiel Middelkamp, Staf Deloor, Odiel Van Den Meerschaut, Gaston De Wachter, Gerrit Voorting, Jean-Baptiste Claes, Frans Melckenbeek, Leon Van Daele, Bart Zoet en Ronny Van De Vijver de Grote 1-Mei Prijs.
Met excuses aan de slaven van de weg die Fabio nu niet heeft genoemd.

In 1974, 1975 en 1976 schrijft Jos Jacobs de wedstrijd op z'n naam.

Jan Bogaert evenaart het record met winst in 1985, 1988 en 1992.
Waarmee drie renners het record van drie zeges in De Koers van de Betaalde Vrije Dag hebben.
Sinds 1977, de gouden editie, heet de Grote 1-Mei Prijs ook wel de Ereprijs Victor De Bruyne.

Inmiddels is de koers al jaren geen wedstrijd voor profs of elite meer.
Onbetaalbaar voor de organisatie.

En dat alles voor een betaalde vrije dag.