En waarop viel Fabio z'n oog het eerst? Niet op de blauwe Alan, niet op het prachtige truike, nee. Het eerste wat hem opviel was de leren handschoen aan de linkerhand. Waarom? Toen Fabio nog 'n menneke was, zeg maar Fabiooke, toen had zijn vader een kennis met net zo'n handschoen. Eentje maar, net zoals Jésus hier. Alleen had die kennis geen rechterhandschoen in z'n hand, tenminste niet dat Fabio zich herinnert. In de handschoen zat geen echte hand, er zat een kunsthand in. De originele, van vlees en bloed, was ooit verloren gegaan. In de oorlog misschien? Of in een gevaarlijk machine gebleven? Fabio weet 't niet. Maar 't was wel 't eerste waaraan hij dacht bij deze foto. Zou 't wijzen op een onderliggend trauma? Of gewoon een indrukwekkende ervaring? We weten het niet.
Wat we wel weten is dat Jésus één jaar prof was. In 1979 bij Colchon CR- Peña Hermanos Manzaneque-Atun Tam. En zo slecht deed ie 't niet, vijfde in de Trofeo Luis Puig en tweede in de einduitslag van de Vuelta a Aragón. Die leren handschoenen en lange mouwen passen wel bij die eerste koers, 25 februari, ook al is het dan in Valencia.
Valencia, waar ze de paella hebben uitgevonden. Ook lekker met tonijn, om je vingers mee af te likken.
Opdat het truike niet vettig wordt, dat zou toch echt zonde zijn. Of is dit nou ziek denken?
 |
| art: pablo picasso |
