 |
| toulouse-lautrec, 1896 |
Constant Huret,
gegangmaakt door een Gladiator-tandem in het Velodrome de la Seine.
Op 'n ketting van Simpson is gezegd,
of zou die directeur geneigd zijn een spaak in het wiel te steken?
Hoe passend kan 'n naam zijn?
Constant kijkt uit op stoker Lisette Marton, toenmalig wereldkampioene,
dit terzijde.
Vooruit, ook nog van voren.
De jonge Huret kwam er als leerling-bakker achter dat hij heel aardig 'n stukske kon fietsen.
Vandaar zijn latere bijnaam Le Boulanger.
Huret won viermaal de Bol d'Or
en in 1899 Bordeaux-Parijs. In dat, en alleen dát jaar werden de renners gegangmaakt door automobielen. Hieronder de aankomst van Huret bij het Velodrome.
Verder vestigde hij het een en ander aan wereldrecords en werd wereldkampioen bij de stayers in 1900.
Zijn carrière werd vroegtijdig beëindigd na een ongeval in training, op de baan, het Parc des Princes.
Na een lekke band stak hij over en werd geraakt door de aanstormende Jimmy Michael met als resultaat een gebroken enkel.
Hierboven links van manager 'Choppy' Warburton Jimmy Michael, geflankeerd door Arthur en Tom Linton.
Maar terug naar Huret,
die z'n enkel wou niet meer.
Er was zelfs sprake van amputatie maar die dokter bekeek 't zich maar.
Een ander knipte, plakte en naaide 't weer aan mekaar.
Het bleef behelpen en al te vroeg stopte Le Boulanger met het fietsen om den brode.
U denkt natuurlijk al enige tijd waar dat 'turen naar' helemaal bovenaan op doelt.
De wat hitsigen onder U hebben ongetwijfeld de derrière van Lisette voor ogen gehad.
Een plaatje,
voor de bakker!
 |
| collectie: jules beau |
Turen naar ... kunst.
En de portemonnaie.
 |
| ingelijst, vraagprijs $4850, wel origineel |
26 januari 1870 - 18 september 1951
