zaterdag 31 januari 2015

Modexpress Mijmeringen

Er was eens een tijd,
inmiddels al wat jaren terug,
toen was de ruit van de golfer.


Volgens Fabio dan.
Die was toentertijd nog wat rechtlijniger dan vandaag d'n dag.
Wat bij ruiten wel goed uitkomt maar minder bij 'n mens.

Op zijn favoriete trainingsparcours,
oftewel de weg van en naar zijn ploegbaas destijds,
oké, 'n redelijk rechte weg,
kwam ie nogal eens 'n vrachtwagen tegen waarvan ie dacht dattie van die golfkleding vervoerde.
Van dat merk dat 'm bekend voorkwam van een dikke tien jaar daarvoor.
Langer nog.
Peter Post had toen vaak zo'n geruite broek aan.
Dacht Fabio zich te herinneren.

Die vrachtwagens hadden een ruit in hun logo op d'n oplegger.
Zeg maar 'op zunnen fiets' als hieronder maar dan groter,


die truck dan, niet die fiets.
Transportbedrijf Jan Verhaegh uit Deurne en Nico Franssen,
van de Walsberg, ook Deurne dus,
die hadden 't druk met 't vervoer van klaeing van A naar B.
Desgewenst Z.


Kijk, U zult begrijpen dat 'n bedrijf dat zóver gaat om ruitjesbroeken over de wereld te verspreiden,
zo'n bedrijf dat staat open voor de vraag van een cyclocrosser, een veldrijder, ook een Peelstoemper in dit geval.

De sponsor van Frank van Bakel, SEFB, hield 't voor gezien.
Na 't wereldkampioenschap in Leeds moest die zorgen dattie 'n ander truike kon dragen.


Via wat omwegen, makelaars heet dat, kwam ie in gesprek met Nico van hierboven.
Dat bleek snel geregeld, 'of dat ik 'r nou 100 of 101 op de loonlijst heb staan' zei die volgens Frank.
En met al dat gereis, Spanje en zo, tanken bij Jan Verhaegh was nooit 'n probleem.
Achteraf was 't misschien wel de beste broodheer dietie ooit gehad heeft in de wielrennerij.

Opvallende verpakking hattie ook, maar dat mogen we niet gek vinden met zo'n sponsor.



Hierboven op de catwalk van het NK 1992, in Valkenswaard.
En hieronder tot groot genoegen van Fabio aan diens houten hangertje.


Als dit geen aanwinst is.
Dat had Fabio toentertijd, begin jaren negentig, nooit mogen hopen.
Dattie ooit nog blij zou zijn met 'n golfruit.
Maar ja, wat jaren ouder, milder geworden en minder rechtlijnig.
En 't was van Frank van Bakel natuurlijk,
dan kiekte nie op 'n ruitje meer of minder.


Wordt vervolgd.
En met dank aan Frank.

Jan Spetgens

68 vandaag


Zomaar 'n uitslag.
Niet dan De Spet geen mooiere heeft gemaakt.
Zekers wel.
Maar in deze uitslag komen generaties en culturen bij mekaar.
Zodoende.

1. (Dolle) Dries van Wijhe
2. Hennie Stamsnijder
3. Wil Brouwers
4. Jan Spetgens
5. Peter Winnen

Het 6e Bergcriterium in Beek, ook wel de Sterrrenbergrit.
Slechts 60 kilometer maar wel met de Nieuwe Holleweg,
en die kan nogal wat verschil maken zoals menigeen van U zal weten.


En n'n goeie, die doede dè nie an,
dè 't blie bij diejen keer dattie vierde wier,
daorûm wa reclame vûr spijkerbokse.


vrijdag 30 januari 2015

Gerrit Voorting

18 januari 1923 - 30 januari 2015


Regiotruike




Met dank aan Frank van Bakel

Glashard

foto: jasper vos
Glas + bandje = lek,
dit simpel sommetje was jaren een redelijke zekerheid voor de wielrenner.
Niet meer.
Glas + bandje = grip.

Eerder maakte dezelfde ontwikkelaar onderstaand produkt.
Alleen haalde dit toen het WK niet.



Kees Pellenaars

10 mei 1913 - 30 januari 1988

Op de leeftijd van Fabio,
zo tegen de zestig,
dan herinnerde 'w D'n Pel als 'n wat gezette man met 'n sigaar in z'n kwèek.
Waar je U tegen mocht zeggen.
Allebei.


De man van TeleVizier



en later Goudsmit Hoff.


Maar da's dan de beperking van de leeftijd,
D'n Pel was ook al de ploegleider van de eerste Nederlandse Tourploeg,
witte wel, van dien Pontiac toen.


Fabiooke was d'r toen nog niet, nog niet geconcipieerd, zeg maar.
En toen Fabio's moeder nog maar amper naar school liep, toen ...
toen was D'n Pel de eerste Nederlandse wereldkampioen op de weg.
Bij de amateurs maar maakt dat uit?



Jan heeft nooit voor 'm gefietst, maar dan hoeft ie zich toch niet te laten kennen?

foto: anp

donderdag 29 januari 2015

Fartelli Speaks


Als nou 68 van de 399 banen weg moeten in Vicenza,
moeten dan al die Italiaanse kleurtjes op zadelpennen en crankstellen niet blauw-geel-rood worden?
Dat zal me een gedoe geven om alles weer in  goeie kleurcombinaties te krijgen.


Rob Mulders

7 april 1967 - 29 januari 1998




Mist en een boom waren hem teveel.

woensdag 28 januari 2015

6,6%

In een mooie wereld gaan we uitdagingen aan,


gaan we zware zaken niet uit de weg,


voelen we ons Bahamontes, van Impe ...,


zolang het duurt.


Volgens welingelichte kringen verkrijgbaar bij Fabio's slijter.




Bovenste drie foto's, Hein van Bakel

Guus de Jong

guus de jong in 1951

Guus de Jong is afgelopen zondag overleden.
Daarmee is een beste Nederlandse sportfotograaf heengegaan.
De Jong was in dienst van De Telegraaf en vooral een voetbalfotograaf.
Opgegroeid in de Amsterdamse Staatsliedenbuurt,
net als Gerrit Schulte, Henk Faanhof en Peter Post.
Omdat ie wielrennen zo leuk vond maakte hij behalve voetbal- ook wielrenfoto's.
En mooie.
Heel mooie.

foto: guus de jong

Prachtplaten van Fedor, Peter Post, Tiemen Groen en noem maar op,
Het waren hoogtijdagen voor de Nederlandse wielrennerij en Guus de Jong stond er met zijn camera bovenop.
Toch stond er in dit periodiek maar zelden, nooit, een foto van de fotograaf.
Dat had zo zijn reden.

Fabio z'n hartje klopt nu dus, gezien de foto van Jan hierboven, wat harder.
Want je weet maar nooit.
Maar dat iemand op 't eind van z'n leven wat raar gaat doen,
of misschien zelfs gebruikt wordt door gladde advocaten,
doet niet af aan zijn eerdere kwaliteiten.

Guus, dank daarom voor de mooie foto's die je hebt gemaakt en die zo'n recht doen aan de schoonheid van de wielersport.


Ferenc Puskas, bekend voetballer in de jaren zestig, knijpt 'm 's goed  in z'n wang.



Met dank aan Fred van Slochteren en Ron Couwenhoven.

Geen Geld





Vanaf 19.00u vandaag te koop voor de luttele som van €14.000,-.
Geen geld.

Fartelli Speaks

Niks 'n Ronde van Stiphout.
wél 'n Ronde van Stiphout.
Niks dinsdags na de Tour,
wél dinsdags na de Tour.
Niks geen afspraak per mail,
wél een afspraak per mail.
Niks wielrennen,
't is pingpong.

Arty not farty


Cees Swinkels

65 jr



dinsdag 27 januari 2015

Henk Faanhof

29 augustus 1922 - 27 januari 2015


Vier van de zeven

Gisteren was Fabio weer eens in 't schuurke van Frank van Bakel.
Dattie in de goei kammer ook 'n tas koffie kreeg spreekt in De Peel vûr zich,
Fabio belooft jullie over bovenstaande binnenkort nog 's terug te komen.

Maar ze zaten zo wat te buurten, 
hulliejen Hein die was d'r ook bij,
en toen ging 't over de verjaardagen die elke dag voorbij komen in dit periodiek.
'Ze zijn zo dikwijls zo jong al dood ...'


Hierboven ziet U het Belgisch gouden kwartet van Mendrisio, 1971.
Staf Van Cauter, Staf Hermans, Louis Verreydt en Ludo Vanderlinden.
Ze wonnen de 100 kilometer tijdrijden voor amateurs met als tweede het Nederlandse viertal.
Die 'Ollanders', Fedor den Hertog, Aad van den Hoek, Frits Schür en Adri Duyker, vooraf absoluut de favorieten, werden geklopt met meer dan anderhalve minuut.
Feestje in 't Belgische kamp.
Freddy Maertens en Marc DeMeyer, beide reserve, en Pierre Bellemans, vice-reserve, feesten mee.

Vandaag zou Ludo Vanderlinde 64 zijn geworden.
Zóu! Want Ludo is maar 32 jaar geworden.
Hij stierf in 1983.


Zijn trainingsmaat van destijds, Pierre Bellemans, was de eerste die omviel.
Al in 1972 stierf Pierre, 23 jaren jong.


In 1977 hemelt Louis Verreydt op 26-jarige leeftijd.


Marc Demeyer gaat ze in 1982, 31 jaar achterna.


Vier van de zeven jonge coureurs overlijden voortijdig, veuls te vroeg.
Beide Staffen, Hermans en Van Cauter leven nog.
Evenals reserve Freddy Maertens.



Die in 'Niet van horen zeggen' het volgende laat optekenen:
'Het is een feit dat het viertal op een speciale wijze voor die illustere titelrace geprepareerd was. Ik heb een en ander met eigen ogen gezien. De vroegtijdige dood van Verreydt en Vanderlinden vindt daarin zijn wortels, daar ben ik overtuigd van.'




                                                  Zodoende mannen.



A Bad Signal?

Psssst ....
Het schijnt zo te zijn, er wordt verteld, het gerucht gaat ...


Bruce Wayne was in Dessel!
En hij heeft z'n fietske verkocht.


Fabio sprak de koper die het een en ander bevestigde.
Bruce schijnt heel eenvoudig te zijn gebleven.
'Een hartelijke man' aldus de jonge Belgische koper.


Of is Bruce Wayne eenvoudig uit noodzaak?
Staat het water hem aan de lippen?
Zo makkelijk doet een mens toch geen afstand van zo een icoon?
De Batman Racefiets verkocht ...
Is dit een teken aan de wand?


Piet Kuijs

65


maandag 26 januari 2015

Mooi Spul

Fabio heeft 't op de heupen.
Meer nog om z'n middel.
Sinds afgelopen jaar een gaatje of wat erbij.
En dat vind ie niks nie erg.
Een buitenbandje van Schwalbe.

Overgehouden aan L'Eroica een paar jaar geleden.
Istie grif grûts op, gewoon omdat ie 't mooi vind.
En altijd iets van 'n fiets om z'n buik.
Iedereen weet dat dat daar 't gevoel zit, dus dat zit wel goed daar.

Nou kan dat ook met 'n binnenband, nog gevoeliger.
Op meer manieren,
't ding heet niet voor niks Puncture.
Oké, Puncture 2.
Met twee gaatjes is 't ook wel echt afgelopen voor 'n binnenband.
Tenminste, zolang die in 'n buitenband zit.

hier te koop
Om de buik, of net eronder, mogen er best nog wel wat gaatjes bij.
En 'n reserve is niet nodig.

Retro Beurs Zaandam


Willy Bocklant

26 januari 1941 - 6 juni 1985



zondag 25 januari 2015

Beurs Bezoek

Het was een experiment.
Neem een papiertje en schrijf daarop wat je nodig hebt.
Stop het in je zak en haal het er op de beurs weer uit.


Zie hier het resultaat.
Niet helemáál wat er op 't briefje stond,
Maar tóch, het komt in de buurt.
De Turbo Special en bidon met houder stonden er niet op.
De plastic dopjes voor stuurcommandeurs hadden er eigenlijk eentje en dan van Shimano moeten zijn.
Net als op de commandeur erboven.
En gele toeclipriempjes hadden ook gemogen.

Wat stond er wél op het briefje en staat niet op de foto?
Een linker Sugino Super Mighty crank.


Onderschat de problematiek van de eenzame en gescheiden cranks niet.
Een bevriende kraamhouder zal zijn voorraad alleenstaande linkercranks erop nazien.
Weinig mooier dan een herstelde relatie.
Fabio is benieuwd.

Alan kabelnokken werden ook niet gevonden.
Nou zijn dat wel heel ontzettend kleine dingen en misschien heeft ie eroverheen gekeken.
Het zal toch niet zo zijn dat ie een kapot frame moet gaan aanschaffen alleen voor de nokjes.
Mrs Farelli ziet 'm aankomen ...

Ook trof Fabio het gewenste stuurlint niet aan, nét niet de goeie kleur geel.


En de moraal van het verhaal?
Het waarom van zulks een experiment?

Wat werkt bij de Jumbo werkt misschien ook wel op 'n retrobeurs.


Conclusie van het experiment:
de beurs vaart wel bij een boodschappenbriefje voor de beurs.
Wat dan wel weer betekent dat er veel te dromen overblijft.
Ge kunt nie alles hebbe hè?
Moete zelfs nie wille.