In Helmond, bij de Cacaofabriek. Sing Sing, een mooie en aandoenlijke film over theatermakende gevangenen in misschien wel de bekendste gevangenis ter wereld.
Maar daar gaat het nu niet over.
Nadien, bij de garderobe, was een medewerker doende met filmaffiches. Het beperkte ervan wat Fabio zag deed hem vragen of hij die ene, díe ja, eens uitgerold mocht zien.
Wat de vraag opriep of deze film ook in de Cacaofabriek kwam en of hij misschien, asteblieft, zo'n affiche mocht hebben. Dat mocht als hij de voornaam van de hoofdpersoon kon zeggen. Dat lukte dus, op de avond dat Frank Heinen slimste der slimsten werd. Mooi, dat kan niet iedereen zeggen.
Betreffende medewerker zei geen verstand van wielrennen te hebben maar dat hij zich erover verwonderde dat zo'n film over Merckx werd gemaakt en niet over Jan Janssen. Wat Fabio weer mooi in de rol van de farao der wijsheid bracht, wie maakt zoiets mee op één avond.
De goede man begreep het, hij kon rekenen.
Waarna hij verder ging over Nederlandse renners uit het verleden. Het repertoire was beperkt maar hij bleek ooit gescharreld te hebben met een zus van Peter Winnen. Bij Fabio's repliek over zijn Koga Miyata Full Pro en hetzelfde zweethemd als Peter op de Alpe haakte de man af.
Een langdurig rookverleden doet wat met het geheugen van deze mens.
Natuurlijk is Savini geen dromedaris.
Hij heeft er wel twee jaar om den brode voor gefietst.
Dromedario-Alan-Sidermec,
een van de mooiere truikes diejen tijd.
Zeg nou zelf.
Leuke fiets ook, 'n echte Guerciotti.
Gruwelijk succesvol was Claudio niet, geen winnaar, of geen winnaarstype misschien.
Maar hij was er wel bij, zie hieronder maar eens. Plaatje voor een renner!
Bijna elf jaar was hij beroepsrenner, van 1980 tot 1991. Begonnen bij Sanson met Moser en Braun, geëindigd bij Selle Italia-Eurocar met Tafi. Mooi toch?
Zijn oudere broer Vittorio is achteraf misschien wel bekender.
Ook, en nog wel langer zelfs, altijd bezig geweest met wielrennen maar dan meer de technische kant. Ook wat ploegleiderswerk en zo. Maar vooral, de ontdekker van Marco Pantani.