Fons Steuten

22 februari 1938 - 22 september 1991
Ene van Weert.
Als zovelen in deze regio gestart bij de NWB, De Wilde Bond.
Ging in 1955 over naar de KNWU, De Grote Bond.
Daar moest je zijn voor toekomst in de wielersport.

Hij werd beroepsrenner in 1964 bij Televizier.
Reed een Vuelta en moest invallen voor een zieke Jan Hugens in De Tour.
Tijdens een onstnapping kwam hij in het zicht van de finish ten val.
Hierdoor kreeg hij problemen met zijn knie en moest De Tour al snel verlaten.
Fons kwam nooit meer terug in de Tour.
Misschien wel heel jammer.
Fons had vooral tijdrit- en klimcapaciteiten.
Als sprinter was hij een nul.
Na een paar jaar bij de beroeps ging hij weer terug naar de amateurs.

Fons is eigenlijk altijd blijven fietsen.
Geruime tijd weer erg succesvol bij de NWB.
Hij won daar in 14 jr maar liefst 54 maal.
Werd in 1973 bij de veteranen nog wereldkampioen te Sankt Johann.
En met minuten voorsprong het EK op de Cauberg in 1975.
Verder met 38 jr in 1976 The Rás, de Ronde van Ierland, drie jaar voordat Stephen Roche dit deed.
 

 
Fons is in het harnas overleden.
Kon tijdens een trainingsrit een plots overstekend meisje net ontwijken maar kwam ten val.
Raakte niet meer uit coma en overleed een dag later.
Wielerdrama.