Afzien in de Mariapeel

Zo.
Eindelijk.
Fabio zit weer op de fiets.
Kalm aan.
Heeft ie beloofd aan Mrs Farelli.

Nou, daar hoeft ie geen moeite voor te doen.
In de richting van de wind, zo diende te beginnen.
En blijkbaar is 't ne goeie.
Die wind.

En dan bij d'n eerste bocht tussen Griendts- en Helenaveen.
Rechtdoor, over 't jaagpad.
Wat ister de afgelopen weken met die grond gebeurd?
Plakken, zuigen.

Alsof de elementen meehelpen dat Fabio niet vooruit komt.
Da's natuurlijk ook zo.
Maar sakkerju, ooit hattie toch machtige dijen?
Tsja, daar blijkt nu verdomd weinig van over.

Heilige Maria, help me.
Die ouwe Peelwerkers staken gewoon de klot met griep.
Okee, d'r gingen 'r wel veul vroeg dood,
maar toch.
Ze deejen 't maar.

Maar die genen zitten toch in jouw bloed Fabio?
Zoude snotverdomme nie zeggen ...