Na 'n royaal Brabants kwartierke wordt d'r opgestapt.
Een rondje kasteel lijkt inmiddels al traditie geworden.
Het moet gezegd, het is ook mooi.
En dan vooruit, de paden op, de lanen in.
Al snel een verneukeratief testje op allertheid,
steil omhoog direct na een kruising.
Het eerste gekraak en er zal meer volgen.
In het bos mogen we spreken van een behoorlijk parcours.
Boomwortels, bochten met boomstronken, steile afdalingen, rotklimmetjes.
En dat bij voorkeur tegelijk.
Omhoog heeft Fabio zijn postuur tegen,
omlaag eigenlijk ook, het gaat soms wat hard.
En dan moete 'sturen jongen!'.
Gelukkig moet er af en toe gewacht worden.
En dan blijkt dat d'r meer mensen vinden dat alles wat je thuislaat meegenomen is.
Was wel erg letterlijk genomen, zo'n eenzame bidon op 'n pleisterplaats.
Herbalife.
In de aanloop naar de Amerongse Berg worden we gepasseerd door wat MTBers.
Daar krijgen ze spijt van. Vernedering is hun deel.
Grijns, grimlach.
Onze dappere deelnemers worden boven beloond.
Boven, zoals dat hoort.
En wederom, hoe!
Warme chocola, koffie, thee, limo, koek, cake .....
En weer kijken en fotootjes maken.
Een vreemde eend in de bijt ...
En verder zwoegen de uitverkoren Ridders van Staal weer.
Op naar de volgende ravitaillering.
Na koffie en appeltaart, vlaai hadden ze niet, roept de plicht weer.
Extreem bultje op bij Leersum.
Meer dan 25% stijging.
De ware crosser laat zich zien.
En dan, verdiend, Parijs-Roubaix met een biertje.
Zó mag de Dag des Heren er vaker uitzien.
Mooi verslag Fabio. Mijn complimenten!
BeantwoordenVerwijderenMerci
VerwijderenDit verslag doet een ziek mens goed.
BeantwoordenVerwijderenAlles voor de kopman ;)
Verwijderen