Ooit was Tavira een hippiedom.
Toen de dictatuur verslagen was in de Anjerrevolutie.
 |
| links dicator Salazar van Portugal, rechts zijn bloedsbroeder Franco, van Spanje |
 |
| zó deden ze dat veertig jaar geleden |
Nee, niet die tanks.
Hoewel ...
 |
| het mooie prentje waarmee te beginnen .... |
Twee ouwe hippies met 'n bus.
Efkes boodschappen doen bij de Lidl (achter 't station voor degeen die alles weten wil).
En zo af en toe zit er op de Romeinse brug, die niet Romeins is trouwens, een straatmuzikant met lang haar. En 'n gitaar.
Maar ter zake!
Fabio heeft 'n fietske gehuurd.
Een ouwe Trek mountainbike.
Afgemonteerd met Alivio, dan weette 't wel.
Al wat ouder maar 't spul werkt.
De fietsenmaker eens gevraagd waar z'n concurrent gebleven was.
Twee jaar geleden was d'r namelijk nog een verhuurder meer, aan de rivier.
Wat Fabio er van begrijpt is dat de goede man wat problemen had met casino's, gokken en zo.
Tsja, dan ga je failliet, ook in Portugal.
Het verblijf in Tavira is géén fietsvakantie, ook familiebezoek.
De eerste paar dagen de ritjes dus wat beperkt gehouden.
Qua tijd, afstand én ook op bekend terrein.
De zoutpannen in, via de Ecovia.
Een mooie fietsroute,
van Sagres, helemaal in het westen, tot Vila Real de San Antonio, helemaal in het oosten aan de Spaanse grens. Tweehonderd en veertien prachtige fietskilometers.
Toen Fabio nog niet beter wist, aan het begin van de vakantie, dacht ie d'r stiekem aan om die rit helemaal te maken. En terug, maar dat is geen straf. Twee keer mooi is moois.
En zag U de gele pijl?
Er loopt ook nog een camino.
De bedevaartstocht naar Santiago de Compostela.
Van Tavira af.
In onze streken vrijwel onbekend.
Hier ligt mogelijk nog een uitdaging te wachten voor Mrs Farelli en Fabio.
Op zaterdag moet het gaan gebeuren, de eerste langere rit.
Niet extreem maar toch wel een uurtje of zes, zeven wegblijven.
En ook het bergachtige stuk noordelijk van de kust eens verkennen.
Mooi niet dus!
De hele nacht deed Fabio geen oog dicht en het toiletbezoek moet minstens vijftig keer zijn geweest.
Met uiteindelijk wél aandrang maar geen produktie.
Weinig gezeik maar uiteindelijk een hoop gezever.
Naar de dokter toe.
Fabio zal U de details besparen maar hij loopt nu nóg moeilijk.
En zitten gaat inmiddels weer een beetje, dank U.
En nu drukt Fabio efkes z'n snor.
Misschien had ie 'm toch beter in 't begin van de maand kunnen laten staan.
Maar dat is dan weer zo zwart-wit,.
Qua denken dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten