woensdag 20 mei 2015

Op de rollen

Op de rollen.
Een manier om de winter door te komen.
Ook Fabio was in het gezegend bezit van een rollenbank.
Jarenlang stond 't ondankbaar afgedankt in een hoekje stof te verzamelen.
Zonder snaar, die was op enig moment het wachten moe.


Nee, geen Tacx.
Ook katholieken letten op de kleintjes en nou geen flauw grapjes,
nee, ook niet denken, anders zegt Fabio 't tegen Meneer Pastoor.
Wat goedkoper dan 'n Tacx, in dit geval uit België.


Het moet gezegd, op dit moment weer in volle glorie hersteld en in gebruik.
Door Zoon.
Af en toe.
In de winter.

Eenzaam gezwoeg en gezweet op zolders, in schuurtjes en later op 'n ouwe grote badhanddoek voor de televisie. En dan opletten dagge d'r niet vanaf schoot want dan ging je door de beeldbuis heen.
Zo'n standaard van voren d'rop, dat was voor watjes.
Schijtboksen.
Met zo'n ding leerde ge nooit sturen, de fiets d'n baas zijn.
Those were the days, my friends.

En in die dagen, toen de televisie, de computers en 't smoelenboek ons nog niet d'n baas waren,
toen gingen de mensen ook wel naar Zaal Concordia, Zaal Internos of Zaal van der Putten voor de rollen.
'Vûr de rollen, Fabio? Wàr dè vûr errum wielrennerkes die doar dan konne traine?'
Nee, daar werden dan wedstrijden gehouden op de rollenbank, de hometrainer, maar da's in dit geval net 't verkeerde woord.

D'r was al een hele traditie wat dat betreft.
Ook grote mannen als Jan Derksen, Arie van Vliet en Jef van de Vijver, wereldkampioenen, voelden zich niet te groot voor de rollenbank met publiek.
'Ooo, mî publiek ...'
Hieronder in Den Haag, 1940.



Ook hier in de regio, Fabio's geliefde Peel stonden ze niet stil, nou ja, deejen ze ook mee.
Onlangs werd op dit stukske door Fausto Roppi nog gereageerd met de melding van een wereldrecord hometrainen op die vernoemde camping.
En daarop werd Fabio vanzelf weer bedolven onder materiaal.
Wat wij U als trouwe lezer natuurlijk niet willen onthouden.
Heeze dus, eigenlijk al 'n beetje de Kempen, maar vooruit ...


Hieronder links, dat moet 'm zijn.
En zoniet dan klimt d'r wel iemand in de pen, of beter, bewandelt het toetsenbord.
In 't midden Marco Verbaant, mede-veroorzaker van al dit werk.
Waarvoor dank. Natuurlijk.
Die rooje met diejen baard die kent Fabio nie.


Het ging d'r heftig aan toe en dè op de camping.


En in diejen Parel van de Peel, Deurne ja, rolden ze mee met de flow.
Links Cor van der Linden, motorcrosser, middenvoor Willy Poulussen, de sponsor en rechts Leo Pots, hier onderhand wel bekend.
Hoewel je dat niet zou zeggen zo, met al dat haar, behalve op de benen waarschijnlijk.
Ook rooj trouwens, maar dat ziet U niet gezien de zwart-wit foto.


Er werd wat afgerold vroeger,
tegenwoordig heet 't 'statisch fietsen'.
Tis mèr ne weet.
Vooruit kom je d'r niet mee.

6 opmerkingen:

  1. Beste FABIO,
    De klassieke verspreking in die dagen was homo- trainer ipv hometrainer. Dat was gewoon authentiek zonder dubbele bodem.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nu je het zegt ... maar met het gebruik van dit woord was 't stukske toch weer een héél andere richting in gegaan. Mooie toevoeging, dank.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dank voor alweer een schitterend bericht. Volgens mij won Bob Rijkenberg (later een verdienstelijk amateur) de koppelwedstrijden bij de jeugd. Misschien dat Marco dat nog weet.
    In mijn actieve periode (begin jaren '80) was trainen op de rollen uit den boze. "Daar krijg je slappe spieren van" luidde het verdict. Eén keer thuis in de tuin geoefend op een geleende rollerbank. Zonder beugel, dat spreekt. Toen er aangebeld werd en ik de deur open moest doen wist ik niet beter te doen dan te remmen. Dat bleek niet de methode.

    met vriendelijke groet,


    Fausto Roppi

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Helaas weet ik dat niet (meer), Fausto Roppi. En ook mijn fotoboek zwijgt in alle beelden over de jeugdwedstrijd. :-( Sorry.
    Nieuwsgierig geworden leert internet me wel dat hij (Bob Rijkenberg) 2x clubkampioen was bij het Amsterdamse ARC Ulyssus in 1984 en 1990, en bovendien dat hij in 1987 3e was in de Ster van Zwolle. Michel Cornelisse won daar toen, en 2e was Theo Akkermans. Voorwaar een goed gezelschap. En ook was hij lid van de ploeg die het NK ploegenachtervolging samen met de Ralph Moorman, Ton Zwirs en Peter Bouma wonnen. Rik Moorman coachte hen in 1988 op dat NK. Duidelijk wel meer dan een middelmatig koureurke zoals ik... ;-)
    Oprecht trots dat ik op het Heezerenbosch in het hoofdprogramma stond en zo'n (later) goeie coureur blijkbaar toen nederig in het voorprogramma. Nederigheid die mij nu past.... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Beste Marco,

    De vader van Bob (John) had in Amsterdam een taxi met Henk Cornelisse, oud-prof en vader van Michel. Volgens mij heeft Michel ook nog wel een keertje op de camping gelogeerd toen hij een jaar of twaalf was, maar dat weet ik niet zeker. Bob was een paar jaar ouder dan ik, en vele malen beter. Hij had net als zijn vader destijds een prachtige Reus fiets, van de bekende Amsterdamse framebouwer. Zijn vader was ook oud-wielrenner en reed volgens mij af en toe wel mee met de heren van het Rennerskwartier.
    Michel Cornelisse was van mijn generatie en ook vele malen beter. Als het toch gaat over bescheidenheid,dan past die mij beter, met mijn enkele overwinning in Oss (voorjaarscompetitie, ook dat nog) en circa drie podiumplaatsen per jaar. KNWU, dat dan weer wel.

    Trouwens, die jongen van Hunting van Arsinello komt me bekend voor. Stond die ook niet in/op Heezerenbosch.

    Mvg Fausto Roppi


    BeantwoordenVerwijderen
  6. Allebei ploegmaats en Hunting broers (Peter en Frank) stonden op de Heezerenbosch. En inderdaad, in de vakanties fietste er van alles en iedereen met ons gezellig mee op vaak wel een dagelijkse tocht. Michel Cornelisse ken ik van uit de "Wielersport", televisie, ploegleider van Vacansoleil en vooral als vader van belofte Mitchel. Hier in het Westland heb ik hem (Mitchel) de laatste jaren vaak mogen aanschouwen bij de junioren en elite/beloften. Dat wordt er een voor de toekomst. Hij heeft talent en mentaliteit en zit niet voor niets in de Rabo beloften selectie.
    Verder is ook mijn palmares niet om over naar huis (of elders) te schrijven. ;-) Maar dat geeft (nu) niet meer. Één tijdritzege, één tweede plaats, wat "ereplaatsen" o.a. 5e in het Haags Kampioenschap en voor de rest allang weer blij als we ergens een envelopje met een paar gulden premie konden ophalen... :-) Wel wat "zeges" in het zwaar illegale "rollen-zesdaagsen" circuit. En vooral (sssttt de belasting leest mee :-) ) een paar centjes daar kunnen verdienen. Met heel vaak gelegenheid sponsors. Heb veel rokerige zaaltjes, kroegen en zelfs circustenten, bijvoorbeeld achter de kerk (Gerwen) in het Brabantse gezien. Altijd gezellig. Was best soms afzien hoor, ook al zat je maar een keer of drie à vier op de fiets per avond. Maar dan draaide je jezelf ook helemaal explosief af.

    BeantwoordenVerwijderen