Bekentenissen van een crankstel

Het is 'n zwoar kruus, zeggen ze aan de kant van Venray.
Een zwaar kruis, en dat heb je dan te dragen, dat spreekt.

En ieder huiske heeft z'n kruiske, ook dat nog.
Zeker die op wielen.

Zo kan het gebeuren dat een crank alleen achter blijft met haar beide kinderen.

Fabio zal het er maar niet over hebben hoe dat zo is gekomen.
Misschien dat de linkercrank uitgekeken was op de rechter.
En dat terwijl het zo'n schoonheid was, ongeschonden nog door het leven.
Oké, een kettingblad, dat wel.
Misschien was ze wel wat te beschermend naar 't kettingblad toe,
niet iedere linkercrank kan dat aan, 'n kettingblad en twee beschermbladen tussen hem en de rechtercrank.
Misschien was de linkercrank gewoon de weg kwijt, dat hoor je ook wel eens.
Gaan ze een pakje sigaretten halen en, 'Ojee, hoe was het ook alweer?'.

Als rechtercrank lig je dan wel mooi te kijken.
Zie maar eens aan een geschikte linkercrank te komen.
Eentje die bij je past en je kettingblad en beschermbladen tussen jullie duldt.
Die zich alleen ook maar alleen voelt en zich samen wil voelen.
Samen verder gaan, vooruit zien te komen.

Dit zwaar kruis bivakkeerde lange tijd op Fabio's zolder.
Relatieplanner, Parship, geen glijmiddel dat bleef plakken.
Daarom doet het Fabio deugd onderstaand aan te kunnen kondigen.

De al wat oudere, door het leven getekende linkercrank had wat tijd en aandacht nodig maar 't wordt een mooi stel.

'Eh, dè tafellaken?'
Is geborduurd, dat hoort zo.

Met dank aan Jan Janssen en Harrie van der Burgt.